İsmet Özel “Aradığı ne sevgili, ne efendi, ne sultan “ demiştir.
İsmet Özel’in derin izlerini taşıyan bir eser. Kezâ bunu
eserdeki “Zaten cinlere “cin” demeyi yeğlerim ve insanlar için “cin gibi” deyimini kullanmam çünkü bu cinlerin üzerinde baskı yaratmaktan başka bir işe yaramaz. Onların iyi oldukları bir konuda “insan gibi” nitelemesini kullanıp bizi yücelttiklerini bilseydik, bunun bizim üzerimizde yaratacağı etki muhtemelen öncelikle baskı ve hemen ardından ise başarısızlık olurdu.” ifadesinden anlayabiliriz. İsmet Özel’in Yusuf ve Şivekâr ‘da cinler Yusuf’u kaçıyordu. Hatta Yusuf insanların içinde mutlu olacağına inanmıyordu. Tıpkı Ufuk gibi…
Ufuğun da insanlardan kaçtığını okumadık mı? Onun da aklı ve yüreği apansızca kaçmadı mı?
Yazarımız müthiş kelime oyunu oynamış
“Nil yerine “üç harfli “dememi yeğlerdiniz. Bu cümle bile az önceki olayla paralel…Nil’in yanında barınamayan tartışan Ufuk ile insanlardan kaçan Yusuf’un izdüşümü gibii.
Müthiş kelimeler müthiş benzetmeler.
“Ne inim, ne cinim
Ben de senin gibi bir beniâdemim.”ise bizzat şiirden alınan parçadır…
Yazarımız sadece İsmet Özel’i değil bir çok yazarında izinden gitmiş.
“Bana kalırsa sevgilim, Márquez bir konuda yanılıyor. Aşk, insana kendinden vazgeçme lüksünü hiçbir zaman tanımaz.”
Gabriel Garcia Marquez ‘in çok değerli eseri olan Aşk ve Öbür Cinler romanın tadını vermiş. Yazarımız Marquez’in aşk tanımına katılmadığını kendi aşk tanımını bize sunması aşırı hoş olmuş. Ezberci tanımdan dışarı çıkmıştır.
Ayrı yazarımız ışık, tuz, güneş gibi halk edebiyatı motiflerini de oldukça fazla kullanmıştır.
“seni ışıltısız seviyorum" demesi de buna örnektir.
Işık motifi daha çok efsane türlerinde kutsal şekilde sunulmaktadır. Yazarımız burada sevgisinin ne kadar büyük ve kutsal olduğunu anlatmak için bu motiften güç almış. Oldukça da başarılı olmuştur. Sevgiyi daha yücelten kavram olamazdı.
Güneş motifi ise başlıca bir unsurdur. Kitaba adını vermiştir. Sevgili tasviri Eski Türk Edebiyatında güneş motifine oldukça benzetilir. Burada yazarımız sevgilinin ışıltısını, gözlerinin kamaşmasını hatta umutsuzluk dolu geceden bile sevgilinin sunduğu sabah ışığı ( şafak) ile hayat bulduğunu anlatmıştır .
Kitapta “Ben zaten seni hep zifiride, zemheride sevdim...” demiş yazarımız…
Bizim zerrecik dediğimiz taneler bile güneş ışığı ile görülür. Yazarımız artık sevdasının ötesine geçmiş ışık olmadan bile karanlıkta sevme boyutu…
Mükemmel aşk…
Kitabı özet olarak yazmak yerine incelemek istedim.
Ben okurken
Sigmund Freud ‘ un motiflerine rüya ve bilinçaltı etkisine gittim… Ben okurken
Gabriel Garcia Marquez ‘in aşk tanımından kendi aşk tanımımı sunmayı öğrendim.. Ben okurken
