‘Hepimizin yüzünü Tanrı yarattıysa benimkini yaratırken kahkahalarla gülmüş müdür?’
Hayır, gülmemiştir.
Bazen hiç düşünmeden konuşabiliyoruz, istemeden kırabiliyoruz kırılabiliyoruz sonuçta hepimiz insanız, hatalar yapıyoruz doğamızda var. Hiç birimiz mükemmel değiliz, olamayız. Hatta o kadar kusurluyuz ki her birimiz fakat bazen Dünya kendi etrafımızda dönüyormuş gibi bir duyguya kapılıyoruz. Kitap bana çok fazla dokunamadı maalesef, sadece çok gördüğüm ve puanının da yüksekliğinden dolayı aldığım bir kitaptı ki keşke konusunu okuma zahmetinde bulunsaymışım. Türünü bile bilmiyordum hatta gerilim falan sanıyordum. fakat okuyunca anladım konu bile o kadar tanıdık ki biraz klişe dememin de yanlış olacağını düşünmüyorum. Beğenmedim diyemem ama abartılıyor gibi geldi. Duygu dolu bir romantizm diyebiliriz aslında etkili de hissettiriyor. Yazım dili basit rahatça okutuyor. Okurken aklıma hep şu soru takıldı gerçekten herhangi birimizin hayatı bir diğerinden daha önemli midir. Düşünmem lazım. İyi akşamlar.