Odada sonunda tek kalabildim ve aldığım güllerden bir tanesinin yapraklarını defterimin arasına dizdim. Yarın da hediyen ulaşacak elime. Hediyeni iste benden olur mu sevgili, öylece dolabımda kalmasın. Yaprakları tek tek dizerken düşündüm neden bunu yapıyorum diye. Dolaylı bir sebebi yoktu, gün içinde kendimi gül yapraklarını dizerken bulmuştum. Güne senle başlamıştım, senin için yapabileceğim bir şeyler arıyordum belki de içten içe, ve yaptım. Güzel hissettiriyor, yaptığım şey çok basit, evet ama yine de hassas bir şekilde özenle yapıyordum. Konu sen olunca bir şekilde kendimi yaparken buluyorum sevgili, sorgulamıyorum. Mesela bu yazı ya da önceki yazdıklarım, neden yazıyorum ki? Yazdığım şeyler neyi değiştiriyor? Buraya yazdıklarımı kağıda yazıp denize atsam ne değişirdi? Hiçbir sey ama bir şekilde kendimi yazarken buluyorum. Bir şekilde kendimi büyük bir özen, ince bir hassasiyet içinde buluyorum. Yazdıklarımı okuduysan eğer beğenmeyebilirsin (geçen sene bugünlerde "başkalarına da böyle uzun güzel yazılar yazdın mı" diye sormuştun, yazmadım ve de başkalarına hediye vermek için aldığım zarfın içindeki kelebekli not kağıdını senin için ayırdım) ama asla özensiz olduklarını söyleyemezsin sevgili. Benim buraya yazdıklarımdan daha fazla yazıp yazıp sildiklerim var, her cümlenin noktasına virgülüne dikkat ediyorum. Bana ait olmayan herhangi bir cümleden kendimi soyutlayarak yazmaya çalışıyorum ki bu kolay olmuyor sevgili. Çünkü kullandığım sosyal medya hesaplarında önüme bir sürü söz, şiir, alıntı çıkıyor. Öyle işte sevgili konu sen olunca hiçbir şeyde mantık aramıyorum, yaparken buluyorum, uğraşırken buluyorum kendimi, özen ve hassasiyet içinde oluyorum. Sen benim, gözümü bir saniye bile ayıramayacağım kadar narin bir parçasın. Sen özenlerin, hassasiyetlerin en eksiksizlerine ihtiyaç duyarsın. Ben de bunu sana verebilecek tek kişiyim. Beni, senin için çabalarken görmeni isterdim sevgili. Bence benim seni sevdiğimden zaten eminsin fakat beni o halde görseydin eğer seni sevmediğimi söylesem bile inanmazdın sevmediğime, "hayır seviyorsun" derdin. Seviyorum sevgili seni vazgeçmeyeceğim de sevmekten. Ve bu ömür boşa geçmiş olmayacak, en azından sen sevilmenin ne olduğunu tatmış olacaksın. Ben de sana bunu tattırmış olacağım. Bu sözler sana boş hamaset olarak gelebilir ama öyle sevgili, yalan değil.