Yunan'lar büyük bir farkındalık yaşamıştı. Bir insanın kendi benliği ile tanışmasının ne kadar zor olduğunu ve bu benlik bilincinin ne kadar yıkıcı etkilere sahip olabileceğini keşfettiler.
Sonra bu keşif kendini mitolojik bir öğe olarak dışarı vurdu ve insanları kendisi olmaya zorlayarak onları cezalandıran erinye tanrıçalarını ortaya çıkardılar. Erinyeler ceza vereceği insanların iç seslerini yükseltirler, zaten var olan birtakım özelliklerini abartılı seviyelere çıkartırlar, insanları katlanamayacakları ölçüde kendileri olmaya zorlarlardı. Oldukça makul.
Çünkü; bizi en mutsuz eden şey bizzat kendi benliklerimizdir ve işte tam da bu yüzden benliklerimizi yitirmek için yanıp tutuşuruz.
Benliğimizin yükü neden bu kadar ağır? İnsanlar neden benliklerini kaybetmeye bu kadar meyilli? Donna Tartt, bu soruyu şöyle cevaplıyor:
"Bize hayatta olduğumuzu ve ölümlülüğümüzü hatırlattığı için olabilir çünkü bunlara teslim olmaktan ölesiye korkarız ama yine de kendimizi hiç olmadık ölçüde sefil hissetmekten kurtulamayız. Fakat çoğu zaman bizi benliğimizin en çok farkına vardıran da yine acı değil midir? Acıdan bu yüzden bu kadar korkarız.
Çocukken tüm dünyadan ayrı bir birey olduğunu anlamak, dilini yaktığında, dizini yardığında senden başka hiç kimsenin ve hiçbir şeyin canının yanmayacağını, her bireyin Sızısının ve acısının tamamen kendisine ait olduğunu öğrenmek korkunç bir şeydir."
Kabul edelim ya da etmeyelim kontrolü kaybetme fikri bizler gibi kontrollü insanları her şeyden çok cezbeder. Gerçek anlamda uygarlaşmış insanlar, hayvani benliğin kasten bastırılması yoluyla uygarlaştırmışlardır kendilerini. Bu uygarlaştırmayı Donna Tartt bir hata olarak görür ve şu şekilde açıklar düşüncesini: "Akıl dışı olanın varlığını görmezden gelmek tehlikelidir. İnsan ne kadar kültürlüyse, ne kadar zeki, ne kadar bastırılmışsa, kontrol altına almak için mücadele ettiği ilkel dürtülerini yönlendirmeye o denli çok ihtiyaç duyar.Bu dürtüler görmezden gelindikçe daha da şiddetlenir ve çoğu zaman iradeyi tamamıyla silip atabilecek kuvveti kazanırlar"
Bir anlığına bile olsa varlığımızın zincirlerini kırmaktan, ölümlü benliklerimizi yok etmekten daha ürkütücü ve daha güzel ne olabilir?
taner.togaa