Kitap, arka kapaktada belirtildiği gibi Saramago'nun Portekiz'de Salazar diktatörlüğü altında yaşadığı dönemde yazdığı: Sandalye, Ambargo, Kısırdöngü, Nesneler, Sentör ve Kısas öykülerinden oluşuyor. Saramago'nun politik ve sosyolojik eleştirilerini ironiyle kaleme aldığı öykülerde simgesel anlatım dikkat çekiyor. Diktatörlüğü anlatmak için seçtiği ''sandalye'' simgesi, bizde olsa ''koltuk'' olurdu sanırım. Kısırdöngü'de de aynı şekilde baştaki yönetimi eleştiren benzer bir kurgu söz konusu.Ölümden kaçmaya çalışan kralın, ölümü gözü önünde tutmak için bütün mezarları şehrin merkezine taşıyarak büyük bir mezarlık yapması anlatılıyor. Ambargo va Nesneler, anafikir açısından benziyor. Eşyalar, insan hayatının neresinde olmalı? Araç olmaktan çıkıp amaç haline gelen eşyaların, insanları köleleştirmesinin fantastik bir kurguyla sunulduğu distopik bir dünya var aslında öykülerde. Maalesef günümüz insanının eşyanın kölesi, hizmetçisi ve bağımlısı olduğu bu zamanda, yazarın abartarak oluşturduğu hikayeler gerçekleşmiş gibi görünüyor. Bu hikayeleri okurken Kafka'da hissettiğim bilinmeyen tarafında kuşatılmışlık, ümitsizlik ve kurtulma çabası, hikayeleri Kafka hikayelerine benzetmeme neden oldu. Kitaptaki son hikayeler Sentör ve Kısas, mitolojik ögeler içeren fantastik öykülerdi. Saramago'nun dili kullanırken yaptığı oyunlar da hikayelere keyif katmış. Keyifli okumalar dileğiyle hikayeseverlere önerilir...

Ölümlü NesnelerJosé Saramago · Kırmızı Kedi Yayınevi · 20151,797 okunma

··

17 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.