Ian McEwan 'ın hep romanlarını okuyan biri olarak, ilk defa öykülerini bu kitabı ile okudum. Beton Bahçe ile İlk Aşk, Son Ayin ve kısa öyküleri üzerine kitabıdır. Kitap, cinsel olgunlaşma ve deneyim, ensest ve tecavüz konularına odaklanır oyüzden biran önce bitsin istedim hikayeler neredeyse yarım bırakacaktım bence çok rahatsız edici hikayelerdi. Beton Bahçe, meçhul bir savaş sonrası yazında geçen roman, anne babalarının ölümü sonrasında dört çocuğun açıklanamaz ama kaçınılmaz eylemlerini anlatır. Rahatsız edici bir samimiyet içindeki çocuklarla, birbirleriyle cinselliklerini keşfetmeleri aile hıkayesinde soğuk duş etkisi halini alır. Dehşet verici bir konu ile McEwan gerekçelendirme veya mantıklı açıklama yerine bitiştirme tekniğiyle anlatır olayları. Bu uzun hikaye ya da romanın kilit noktasındaki nihai, ensest cinsel çiftleşme, sadece çocukların değil ailelerinin de ortak anılarının yeniden üretimine neden olan sapkın bir hal alır ki diğer hikâyelerde de bu durum söz konusudur. Kitabın akışı sırasında gizlenenler, insan cesetleri, cinsel arzu, aile geçmişi, "gömülü" kalmayı reddeder ve içindeki psikolojik yansımaları da verir yer yer ve bu durum da içimi acıttı. İlk defa sevdiğim bir yazarin kitabını yarım birakmak istedim, zira bazı yerleri okumak çok güçtü benim için, herkesin tarzı olmayan bir kitap, zorlanarak okudum...
Beton Bahçe, İlk Aşk, Son Ayin ve kısa hikayeler ölmeden önce okunması gereken 1001kitap arasında olup, İngiliz edebiyatının önde gelen isimlerinden Ian McEwan'a, Somerset Maugham Ödülü'nü kazandırarak, insan anılarını belki de en sorunlu ve yakıcı halleriyle okura sunar. Sapkınlığın ergenlik merakından kaynaklanabileceğini ve katıksız kötülüğün dayanılmaz yalnızlığın çözümü olabileceğini gösteren bu kısa hikayeler, dehşet vericidir ki okurken gergin, düşünceli ve yoğun atmosfer oluşturarak seks ve yalnızlık, ergenlik ve ensest, aşk ve cinayet hikayeleriyle, bittikten sonra da uzun süre zihini kurcalayacak gibi...
