Gönderi
#karanlıktamonotoni
Karanlıkta Monotoni
Herkese Merhabalar...
Bugün sizlere bir hikâye kitabı ile geldim.
Doğrusunu söylemek gerekirse kitap bitince dedim klasik olacak değerde harika bir kitap okudum.
Neden mi? Anlatım o cümleler ve betimlemeler hepsi birbirinden güzeldi.
Yazarımız Fransız Dili ve Edebiyatı öğrencisiymiş ki bu fazlası ile kalemine yansımış.
Acaba ben nasıl yorum yazacağım demekten de kendimi alıkoyamadım.
Gerek ismi gerek içerisinde yer olan hikayeler olsun anlamları derin ve düşündüren gerçekler ile örülmüş.
Bir insan düşünün kendine emanet edilen ve bunu on yıl saklayan ve de verdiği kişiye bunu zaten senden almıştım diyen bir kişi tarafından ona getirilen bir kitap var.
Biraz karışık geldi değil mi?
Hayır aslında hiç de öyle değil.
Kitabımız böyle başlıyor içerisinde yer alan öyküleri bir nevi lanetli olarak görüyor ve hafifletmenin yolunun ancak başkaları ile paylaşmaktan geçtiğini düşünüyor.
Ve okuyanları da ortak ediyor...
Ben bu lanete ortak oldum ve bu yorumu okuyan sen de bana ortak oldun.
Ama aslında bu öyle de korkulacak bir lanet değil.
Kitabımız içerisinde 9 adet hikaye yer alıyor.
-Umut ya da Arayış
-Gölgede Kaybolan Renkler
-Mutlu Son
-Hoş Bir Akşam Yemeği
-Self
-Kırmızı Leke
-Sorhoş Meleği
-Migren
-Soğuk Uyku
Her biri sizi okurken içine çekecek hikayeler keşke hepsini uzun uzun yazıp anlatabilsem ama mümkün değil onun için bir tane seçtim ya da o beni seçti...
#gölgedekaybolanrenkler
Bir ressam düşünün kendini sanata adamış birisi...
Aslında sanatını kazanç için değil hayran olduğu için yaparken günün sonunda kendini üşürken bulan bir ressam...
Öyle ki ısınmak için aldığı kitapları yakmaya kadar giden geçici bir sıcaklık olacağını bilmesine rağmen yaşamak için başka çaresi olmayan bir ressam.
Üşümesinin haricinde ise yarın ne yiyeceğim diye de düşünen birisi.
O öyle durumda bile kendi keyfi için değil ama sanatı icra edemeyeceği için üzülüp, isteyen birisi.
Bir gün ise çarpip kahve bardağının düşmesine sebep olan fareyi gördü aslında onda kendi gençliğini de gördü.
Fare için üzüldü çünkü hiçbir şey bulamayacağı bir yerdeydi.
Çünkü o da bir zamanlar koşturup duruyordu üstelik yetenekli olduğunu biliyor keşfedileceğini umuyordu ama hayat onu asla yapmam dediği viraja çoktan sürüklemişti.
Çünkü sanatını artık kazanmak için ucuz yerlerde yapıyordu...
Ve bir gece ise yeteneğini kesfettiginden beri tuvalinin başına geçmediği/geçemeyeceği son gece yapmaya karar verdi...
Yazarımızın her hikayenin başında kullandığı ünlü sözlerin hepsi birisinden güzeldi.
Aynı zamanda kitap sanki yaşayan kişi tarafından ya da bizzat dinleyip,gören ve size anlatan biri tarafından anlatılıyor gibi yazılmış ki bunu çok sevdim.
Sanki okuyor değil de karşılıklı sohbet ediyoruz o da hikayesini anlatıyor gibi geldi.
Keyifle okuduğum bir kitap oldu.
·
52 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.