Herkese merhaba! Bu paylaşım, bir miktar kişisel duygusal içeriğe sahip. Senin derdini dinleyemem diyenler, yorumun alt kısımlarına hızlıca geçebilirler. Bryan Appleyard bu kitap için yazdığı önsözde Lovelock'u şöyle tanıtıyor: "Sürekli kendi fikirlerini çürütecek kanıtlar, farklı bakış açıları arar, bilimsel fikirlerin temel özelliğinin belirsizlik olduğunda ısrarcıdır". Bu cümleyi okuduğumda aşırı etkilendim. Sanırım bir gün benim için de benzer şeyleri söyleyen birileri çıkar mı diye içten içe düşünmekten - ve de dürüstçe ummaktan - kendimi alamadığım için oldu bu. Hep ileriye gitme noktasında neden kendimize ve çevremize toz konduramama eğilimi içerisinde olduğumuzu anlayamıyorum (ve açıkçası anlamak istemiyor, anlamaya yönelik özel bir çaba göstermiyor ve göstermek de istemiyorum). Yaptığımız işin tartışılması, eleştirilmesi ve aynı işe seneler sonra - ya da yakın bir süre sonra - dönüp baktığımızda bizi tatmin etmemesi, sanıyorum ki bizim daha fazlasını üretmemizi teşvik edici olmalı. Neden daha fazlası dediğinizi duyar gibiyim? Ama bilim zaten bunun üzerine kurulu değil mi? Kamunun faydası için hep daha fazlasını yapmak ve fayda sunmak değil mi amaç? Bilimsel düşünceyi ileriye götürmek ve geliştirmek değil mi? Öte yandan bu, sanırım ki, çoğu akademisyenin korkulu rüyası. Yanlışlanmak. Bundan doğacak itibar kaybı. Rezil olma korkusu. Ve daha niceleri. Burada konuşmamız gereken çokça malzeme var. Ama lafı daha fazla uzatmadan kitabın yorumuna geçeyim. Kişisel duygusal içerik bitmiştir. Lovelock bu kitabında Antroposen'in bittiğini ve Novasen'in başladığını iddia eder, yani Hiper Zeka Çağının. Bunun elbette ki tetikleyicisi hızla gelişmekte ve değişmekte olan dijital teknolojiler ve yapay zeka teknolojileridir. Peki o zaman bu durumda Gaia teorisine ne olmuştur? Lovelock bu teorisini de güncelleyerek değişen çağın içerisinde anlamlandırmaya çalışmış, gerçeklere sırtını çevirmeyi seçmemiş. (Ki bu da başka bir tartışma konusu; çünkü niyeyse görmezden gelmek çoğu zaman daha kolay ve yaygın bir yaklaşım, neyse). Peki o zaman Novasen ne mi? Novasen, kozmosun enformasyona dönüştüğü, bizden daha zeki varlıkların (hiper zekaya sahip siborgların) tarih sahnesine çıktığı değil, yönetmen koltuğunu devraldığı bir dönem. Ama çoğu pesimist kıyamet senaryosundan farklı olarak bu defa kozmosa sahip çıkma, koruma, iyileştirme ve geliştirmeye yönelik olarak siborglar bizimle işbirliği yapacaklar. "Her şeyin neden-sonuca dayalı basit çizgisel bir süreç olarak açıklanabileceğini düşünmenin ne kadar saçma olduğunu görmek için insanın sırf kendi hayatına bakması yeter" (s.30). Bu kitabı herkesin okumasını kesinlikle ama kesinlikle tavsiye ediyorum. İkna olup olmamak, kabul edip etmemekten öte, bu bakış açısını görebilmeniz ve daha fazlasını konuşabilmemiz için. Keyifli okumalar! Kitaplarla kalın!

NovasenJames Lovelock · Kolektif Kitap · 202125 okunma

·

78 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özgürlük Kurdu