Sıcacık bir hikaye ile geldim. Zemheri Zürefası ile yeni çok güzel bir kalemle tanıştım, onun dışında hiç kullanmadığım ‘’Zemheri Zürefası gibi ‘’ deyimini hafızama ekledim ve bu hikaye ile bir defa daha sevginin gücünü hatırladım. Bir kitapla ne çok şey kattım hayatıma
Güzel hikayemize gelecek olursak; Erzincan’ın bir köyünde doğanın kucağında yaşayan bir aileye konuk oluyoruz. Anne Gülizar, baba Yusuf çocukları Sona, Memo, Kıymet ve Ali bir de ailenin en büyüğü Gülçubuk ninemiz var. Gülizar çocuklarını hikayelerle büyüten sevgi dolu bir kadın, baba emekçi çalışkan bir adam , büyük kızları Sona anne ve babasına evde tarlada yardım eden daha küçük bir kız cocugu aslında . Memo’nun bile bir işin ucundan tuttuğu köyde kurulu bir düzenleri var. Doğanın, doğallığın içinde tasvir edilmiş çocuklar ve bir aile düşünün...öyle sıradan ama öyle güzeller ki. Hele Memo büyümüşte küçülmüş dediğimiz tiplerden
Memo ve babası yolda bir adamla karşılaşıyorlar, araçlarına alıyorlar. Başlarda bilmeseler de o adam öğretmen Kenan. Kenan’ın onarılmaz acıları büyük kayıpları var. Memonun ve ailesinin hayatına dokunan Kenan’ın iyileşmesine de Memo yardımcı oluyor. Sevgi öyle güzel bir kavram ki dokunduğu yerin iyileşmemesi mümkün mü… Memo bir gece de hayatı değişen Kenan’a şifa oluyor, arkadaş dost oluyor.
Zemheri Zürefası sevgi , dostluk, aşk , kayıplar, ölümler yani tüm insani olguları içinde barındırıyor öyle güzel yazılmış öyle içten resmedilmis ki etkilenmemek okurken hissetmemek mümkün değil. Erzincan’dan istanbul’a uzanan bu sıcacık öykü için geç kalmayın , elinize aldığınız da kapılıp gitme garantisi veriyorum
Canım 
Özlem
iyi ki #zemherizürefası 'nı okuyalım dedin de bu sıcacık köy masalının ortasına düstük ve iyi ki @sezengulbar 'ın güzel kalemi
İle tanıştık.
·
33 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.