Cengiz Aytmatov'un diğer eserlerinden çok farklı, bilim kurgu içerikli bir roman. Aytmatov romanları genelde toplumsal gerçekçi olur, savaş, aşk, hayat temalı olur, yer mekan malum hepsinde güzel tasvirlerle Kırgızistan bozkırlarında, Issık gölünde, Tanrı dağlarında geçer hikaye. Fakat bu farklı bir roman gerçekten hem konu hem tür hem mekan anlamında. Başlarında sıkıldım baya bu Aytmatov okurken ilk kez oldu ama daha sonradan roman heyecanlandı ve kendisini okutur hale geldi.
Bir uzay istasyonunda yaşayan Rus astronot Andrei Filofey'in dünyayı etkilecek bir buluşundan sonra gerçekleşen olaylar ve kendisine (keşfine) dünya üzerinde sadece bir fütürolog olan Robert Bork'in inanması ve insanlara karşı mücadelesi anlatılıyor. Aytmatov, kitapta dünyanın her geçen gün kötüye gittiğini fakat buna insanların inanmadığı/inandıramadığını bu gidişle giderse dünyanın yaşanmaz hale geleceği savını ileri sürüyor.
"Gerçek şu ki yeryüzünde biz insanlar dışında bir kötülük kaynağı yok. Ama her bir insan kötülüğün kaynağını kendisi, kendi ailesi, nesli, milleti, devleti ve biraz daha ileri gidersek ırkı, dini, ideolojisi dışında, yani bir başkasında arıyor. Ve hayat kötülüklerle sürüp gidiyor."
