Herkese merhaba arkadaşlar. Bugün karşınıza çok tanınan bir yazarın çok okunan bir kitabı ile geldim. George Orwell’dan “Hayvan Çiftliği”. Bu kitabı okumayan 3-5 kişi kalmıştır diye tahmin ediyorum. Yorumum hem okumayanlara hem de okuyup acaba kaçırdığım bir şey var mı diye merak edenlere gelsin o zaman Hayvan Çiftliği kitabı herkesin bildiği üzere Sosyalizm,Komünizm,Stalin eleştirisi, tam bir siyasi kitap gibi konularda çokta yorumlamak istemiyorum. Çünkü herkes siyasi bir kitap olduğunu çoktan biliyor. Herkes Stalin-Lenin çekişmesinin anlatıldığını da biliyor. Yada herhangi bir “izm” akımının eleştirildiğini zaten biliyor. Bilinen bir şeyi sürekli tekrar etmek azıcık papağanlık olacaktır. Benim yorumum daha çok,hayvanlar üzerinden yapılan insan tiplemeleri üzerine olacaktır. Orwell,okuyanların bileceği gibi çok yerinde,anlamlı ve doğru bir şekilde eleştiri yapabilen gözlem ve tespitleri çok kuvvetli bir yazar. Bunu 1984 kitabında da görüyoruz. Bulunduğu dönemi ve aksaklıklarını alegorilerle biz okurlara adeta yaşatıyor. Hayvan Çiftliğindeki hayvanların yönetimi insanların elinden zorla aldıktan sonra Snowball adındaki domuzun da Napoleon adındaki domuzdan yönetimi zorla ele almasıyla birlikte artık hayatlarının günlük güneşlik olacağını,hayvanların daha özgür olacağını,sadece kendileri için çalışacaklarını, herkesin eşit haklara sahip olacaklarını düşünürlerken, aslında değişenin sadece isimler olduğunu gördüklerinde iş işten çoktan geçmiş oluyor. Çiftlikteki hayvanların sahipleri insan yerine artık domuzlar oluyor. Gelen gideni aratıyor ve domuzlar insanlara benzemekle kalmıyor onları da geçiyor. Eşek bu duruma itiraz edecek olurken yanında destek verecek kimseyi bulamıyor. Atın ise tek derdi daha çok çalışıp işleri bir an önce bitirmek oluyor. Köpekler ise domuz sahiplerinin yakın koruması olup ortalıkta cellat gibi geziyorlar. Kuzular ise domuzların ağızlarından çıkan her şeyi onaylayıp alkış tufanı koparıyorlar. Alın size hayvanlar üzerinden oluşturulmuş bir sürü insan tiplemesi. Kimisi (eşek ) haksızlığa,adaletsizliğe dayanamaz hep baş kaldırır ve ses çıkarır kimi (köpekler) yediğim bir tabak mamadan olacağım diye zulme alkış tutar kimi (koyunlar)olayın vehametini bile kavrayamaz ve ne yaptığını bile bilmeden gücün büyüsüyle her şeye alkış tutar kimisi de (at) tek derdi verilen işi sadece erkenden bitirip daha başka işler yapmak için hazır bekler. Bu tiplemeleri dünyanın her yerinde görürüz tıpki adaletsizliği,eşitsizliği,bütün bozuklukları göreceğimiz gibi. O zaman ne diyoruz; Bütün hayvanlar eşittir. Ama bazıları daha eşittir.

Hayvan ÇiftliğiGeorge Orwell · Can Yayınları · 2020247.3k okunma

·

76 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muharrem Can ARICAN