-Sabahtan akşama kadar ne yapıyorsunuz?- •Kendime katlanıyorum.
"Yazılmış her kitap, ertelenmiş bir intihardır." diye yazanı Cioran'a, kitaplarının neden bu kadar karamsar olduğu sorulduğunda şöyle yanıt verir:"Formülize edilen her şey, daha katlanılabilir hale gelir. Eğer yazmasaydım muhtemelen bu beni mahvedecekti."Aslına bakılırsa yazdığı sürece kendi intiharını erteler.
Nietzche bir kitabında:
"İntihar düşüncesi güçlü bir avutucudur: bu sayede iyi atlatılır bazı kötü qeceler." diye yazar.
Cioran da bu konuda Nietzche ile aynı fikirdedir.
"Beni kurtaran şey intihar fikridir. İntihar fikri olmasaydı olduğunu bilmekti. Sahiden de bu düşünce olmasaydı bu hayata, bir yere veya bir şeye saplanmış olma duygusuna asla katlanamazdım. Benim için intihar fikri, her zaman özgürlük fikrine dayalı oldu." diye yazar kitabında. Kendimi çoktan öldürmüş olurdum. Yaşamaya devam etmemi sağlayan şey, her zaman önümde böyle bir seçeneğin
Ve devam eder:
Nasıl bir uçurumun kusursuzluğuna ulaşmışım ki düşecek yerim kalmamış? Bir kere anlayınca, en iyisi derhal ölmek o halde. Bu dünya elimizden her şeyi alabilir, bize her şeyi yasaklayabilir, ama kendimizi yok etmemizi engellemeye kimsenin gücü yetmez. Bütün aletler buna yardımcı olurlar,bütün uçurumlarımız buna davet ederler bizi; ama bütün içgüdülerimiz de karşı çıkar. Bu karşıtlık ruhumuzda çıkışsız bir çatışma geliştirir. Bildiğinle hissettiğin arasında daima bir çatışma olur. Kendimizden kurtulamadığımız zaman, kendimizi yiyip bitirmenin tadını çıkarırız. Ancak biriyle çok iyi anlaşabilirim: kendi başına düşebildiği kadar düşmüş, günlük yanılgılarına dönmeye ne arzusu ne de gücü kalmamış biriyle. Bu yüzdendir ki hayranlığı, çökme noktasına varmış olanlara duyarım.
Büyük delilik içermeyen yaşamlar değerden yoksundur. Öyle bir yaşamın bir taşınkinden, bir tahta parçasınınkinden ya da bir yabani otunkinden ne farkı olabilir?
Anlamış olmaktan ve hala hayatta kalmaktan daha yanlış bir durum yoktur.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.