Selamlaar! Bugün sizi kendi içsel yolculuğunuza davet ediyorum. Kim olduğunuzu, ne için var olduğunuzu sorgulayan bir davet olsun. Kitabın başında bir katille tanışıyoruz. Affan, sapanıyla cinayet üstüne cinayet işliyor. Henüz onyedisinde bir genç, babasının uzun yol şoförü olmasından ve annesinin de onunla ilgilenmemesinden kaynaklı bir boşlukta. Günün birinde vicdan azabı çekmeye başlaması, onun içindeki tünele ziyaretine bir hazırlık. Kendi yaşıtlarına bakıyor, ailesinden kopup sokaklara düşmüş çocuklara. Maddi zorluklarından çok iç dünyalarına bir bakış atıyor. Hayır, bir benzerlikleri yok: o öğrenmeye ve araştırmaya aç. “Mademki en sonunda öleceğim, neden her şeyi öğrenmeye çalışıyorum?” sorusunun cevabını ararken hem farklı insanlarla hem de kendiyle tanışacak, bir yandan da ölümün gerçekliğini keşfedecek. Affan’ın birkaç yılına eşlik etmeye hazır mısınız? Geçtiğimiz sene Selami Bey’in “Zirvelerin Ötesinde” kitabını okumuştum ve bu kitabını da okuduktan sonra iyice anladım ki, öz dilimizle -içine yabancı kelimelerin girmediği- bir şeyler yazmak mümkünmüş. Şöyle bir bakacak olursanız 90’lı yıllarda yapılan programlarda konuşulan cümlelerle şu anki bir değil. Selami Bey’in de kitaplarında o temiz Türkçe’yi bulmak mümkün ve bu bana aşırı dinlendirici geliyor. Mutlaka doğaya olan sevgisini, doğa sporlarını bir şekilde yansıtıyor bizlere. Kitabı tek cümleyle sığdırmaya çalışsam sanırım “Sorgulanmamış hayat yaşanmaya değmez.” olur. Bu kısacık yaşamda belki başkalarını tam olarak tanımayabiliriz ama en azından kendimizi tanımadan göçüp gitmeyelim. “Biliyor musun? Dünyadaki tüm insanların son durağı bu mezarlıklar oluyor. Ipıssız bir yer sanırsın ama mezarlığın altı insan dolu.”

Tinsel KopuşSelami Çınarcı · Kitap Müptelası · 202378 okunma

·

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

melis