Sis ve Öfke Sarayı
İlk kitapta gerçekten çok kritik bir noktada bitmişti. Hızla devam edilmesi gerektiğini düşünüyorum. SJM kitapları kalın olsa da ruh bunaltıcı up uzun karakter analizleri ve betimlemelerle dolu olmadığı için oldukça akıcı.
Hayatının savaşını veren ana kahramınımız Feyre bu kitapta okuyucuların ilk kitapta fark ettiği çok önemli detayları fark ediyor. İyi ve kötünün aslında hikayeyi anlatan kişiye göre değiştiğini görüyor. Artık farklı bir forma büründüğü için insan Feyre gibi davranmıyor ve çok şükür dedirtiyor.
İlk kitapta Tamlin ile geçen uzun bölümlerde Rhysand’i ve gece sarayını merak edenler için bu kitap tüm talepleri karşılıyor. Her ne kadar fantastik okurlar için Rhys tahmini çok kolay bir karakter hatta klişe gelse de bir noktada onu sevmeye başlıyorsunuz. Çünkü iyiler dünyayı kurtarmak için aşık oldukları kadını yakarken, “kötüler” aşık oldukları kadın için dünyayı yakıyor.
Bu kitapta Feyre’nin özgüvensizliği, ihaneti tatması, arkadaşlarının kim olduğunu yeniden öğrenmesi ve ailesi ile olan ilişkisi de işleniyor. Çok spoiler vermemek adına detayları atlıyorum. Ama ilk kitapta içinize kurt düşüren bütün küçük davranışların aslında nasıl önemli kırmızı bir bayrak olduğunu anlıyorsunuz.
Çok uzun zamandır SJM kitaplarına karşı ön yargılı biri tarafından yazılan inceleme metninin sonuna yaklaşıyoruz. Ön yargımın asıl sebebi sanırım abartılı ve yayın evlerinin peşinden sürüklenen popüler bookstagram/booktok kesimindendi. Ama okuyunca gerçekten seviyorsunuz. Çok kıyaslamak istemesemde bana kalırsa Melissa Marr ya da Holly Black kadar sert ve acımasız bir karakter yapısı yok. Bu durum benim için o büyük dramayı, kaosu ve çılgınlığı derinlemesine yaşayamamak demek olsa da ben seriyi sevdim.
Feyre’nin kitabın sonunda yaptığı hamle ile çok başka bir hikayeye evrileceğini umuyorum. Bahar Sarayı köşede dursun biz Gece Sarayından devam diyorum.
Sarah J. Maas 
Sis ve Öfke Sarayı
290 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.