" Bin haykırışı aldırmadan bir kral öldürmüş neşeli, hayat dolu bir güzeli. Kendini iyi sanarmış ona zarar vererek. En doğrusunu hep kendisi düşündüğünden, güzelin kendi için düşünmesini umursamazmış. Güzel bir neşeye kapılsa bunu garip benimseyip hep altını eşeler, o iyiliği ona günah belletirmiş. Ve bu öyle bir kereliğe mahsus birşey