PEYGAMBER DİYOR Kİ
çağlar çağlar önce
o bilgisizlik zamanlarında
İnsan insanın kulu
yoksulluk dizboyu
kötülük egemenken
bir düzen kurmak için
tanrıyı yaratmıştım
insanlar inanmıştı…
o her yerdedir, içinizdedir herşeyi bilir, herşeyi görür
sizi ve bu evreni o yarattı herşey onun eseridir demiştim insanlar inanmıştı…
dediklerimden çıkarsanız
onu kızdırırsınız
gök gürler, şimşek çakar
ondan korkun demiştim insanlar inanmıştı…
siz dünya işleriyle uğraşmayın etliye sütlüye karışmayın namazınızı kılın, orucunuzu tutun
yalnızca ona tapın
gerisini merak etmeyin demiştim
insanlar inanmıştı…
inananlar çoktu ama inanmayanlar da az değildi bunlar düzenimi bozuyorlardı düşünmeye başlamıştım kara kara
işleri nasıl yürütürüm
nasıl korurum iktidarımı diye inananlar tanrının eridir dedim savaşlar yaptırdım bir dizi inanmayanlar inandı ya da yandı yazdığım betik tutmuştu
çekip gittim ben cennetime (onu da ben uydurdum) insanlar inanmıştı…
şaşıyorum çok şaşıyorum şaşmamak elde değil
yıl iki bine gelmiş
çağlar devrilmiş, ay otel olmuş yine ellerde benim betiğim
yine benim kurallarım
yine ezan, yine dua, yine namaz yine korku, yine kaçış, yine bencillik
kadınlar karanlığa bürünmüş erkekler onların efendisi
ellerde tesbih başlarda örümcek ağları
saçları türbanda genç kızların
o genç karanlıkların
o aldanmışların…
ey benim kelebeklerim, güzellerim
sanmayın bu din sizin için inanın herşey erkekler için
karşı koymasınlar diye bana yürüsünler diye ardım sıra
biraz bal çaldım dudaklarına cennette huriler, yaşamda bolca kadın
yine de kıskançtılar yine de azgın
o yüzden kapattım sizi
bir yerinizi görüp de sapıklar saldırmasın
bakmayın allahın emridir dediğime
sizin için ne söylediysem söyledim yalnızca erkeklerin erki için
bırakın yalandan savaşmayı allah adına
savaşın kendi kadınlık haklarınız için…
sömürgenler, et yiyiciler
kana doymaz vampirler
ellerine almışlar tanrımı
o zavallı oyuncağımı
onunla insanları korkutup onunla kandırıp yoksulları istedikleri gibi sürüyorlar gizliyorlar soygunu sömürüyü açları birbirine düşürüyorlar
vah benim aptal kafam
neden düşünmedim bu günleri öyle üzgünüm ki, anlatamam kimlerin ekmeğine yağ sürmüşüm
kimler için yaratmışım
o tanrı denen bölücüyü
o kullarının kulunu!!!
Sayfa 39