Yar
"Toprağın yutkunmasıdır
Benden yere
Özümün yeryüzüne
Kaçmasıdır sevmem..."
Candan canana varacak olan sevme; samimiyetin, hissedişin, içtenliğin öz ile birleşerek tevazu ile sunulmasıdır yare. Beklentisiz, riyasız, içten gelen şekliyle; tüm benliğinle..
Çünkü;
"Doğa sevmeni bekler
İster ki göveresin.."
Yaradılışın gereğinden gelir sevmek, sevdalanmak, benlikten geçmek, benlikten geçerek biz olmak.
Yarda canlanır;
" Her şey
Ve her şeyi elin dokunabilirliğinin
Ve korkuyla tanınabilirliğin
Ve gözün görebilirliğinin
Ve şeyi kulağın işitebilirliğinin
Ve tadabilirliğiyle dilin.."
Yar ile var olur, uzuvların kendini bilmesi, kendi kendini var etmesi, bir iken biz olması.
" Sensin bana
Sanki kendimden bana
İçimden tüten.." 
Korku ve Yakarış
diyerek içini açmak ister yare. Çünkü
" Sen de mi canlandı ölü hücrelerin
sessiz varlıkların duvarı.."
Sessiz duvarları ancak yar yare vereceği sevgi ile aşabilir. Yaren gönlünün koruma kalkanlarını indirmeyi ancak kendini tamamlayan yari bulunca kabul eder.
Çünkü yarda
" Sözün ve yolun baş çeşmesi ruhumun
Canım içre sevinç verir sözlerin"
rahatlatıcılığı, güveni vardır.
" Ve aşktır ha
Kanadını yayıyor
Ün içinde güvenerek
Adını koyuyor ortaya.."
Aşk ise kişiye, adını koyarak, güven vererek bir olma, biz olma yolunu açıyor. Görebilen, hissedebilen kalplere.
" Hamlem zarif
Vuruşum hayat
...
Kaçıp dönüşüm şiir.." Korku ve Yakarış
Diyerek ve 
Cahit Zarifoğlu 'nun şiirlerini yeni yeni hissedebilen bir insan olarak okumaktan büyük zevk duyduğum bu eserin incelemesini bitiriyorum. Ayrıca okunmasını tavsiye ederek keyifli okumalar dileyerek, bol şiirli musmutlu günler diliyorum :)
·
1 plus 1
·1,233 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.