Ahhh ahhh! Kitabı okurken öyle zorlandım öyle hüzünlendim ki çok güç şekilde okuyabildim. Kaldıramadım okuduklarımı, yaşananları. Gerçek olduğuna inanmak istemedi kalbim de aklım da. Okurken bu kadar zorlanılan acılarla, bu insanlar nasıl başa çıkabildi, nasıl alışmak zorunda bırakıldı ve nasıl yalnız bıraktık onları almıyor aklım, almıyor!! Anlıyorum ki aslında bu kadar baskı, zorluk, Filistinlileri kendilerine daha sıkı sıkı bağlanan bir halk ve çok güçlü bireyler olmaya itmiş. 9 yaşındaki bir çocukta bile uyanış meydana getirmiş. 9 yaş ya 9 yaş! Gülüp oynayıp, zile basıp kaçan, sokakta top peşinde koşturan, evcilik oynayacak yaştaki bu çocuklarda bile farkındalık oluşmuş. Böyle bir toplumu yenmeyi, onları ezmeyi daha güç haline getirmişler ancak hiçbir şey farketmeden yapılan zalimliklere devam etmişler. O zamanın bu farkındalık oluşan gençleri şimdinin tanktan, silahtan, bombadan, ölümden korkmayan bireylerine dönüşmüşler. Siyonistler, Filistinlilere siyaseti yasakladıkça bu küçücük çocuklarda bile bir bilince ulaştırmış insanları yavaş yavaş. Hatta Filistinli ve israilli olarak birlikte yaşanabilirliği kabul eden, onların bakış açısını anlamaya hazır gençler, onlara yapılan şiddete, aşağılanmaya karşı silip atıyorlar bu düşünceleri. Barışçıl düşünce içinde olan gencecik çocuklara, barış mitinglerinde tehditler savuran ve onları hapseden askerlere karşı siyasi bilinç uyandırılan gençlere dönüşüne şahit oluyoruz. Okuduğumda bile bende psikolojik etkiler bırakan bu gerçekleri bizzat yaşayanların travmalarını tahmin dahi edemiyorum. Gerçekleşen çocuk ve kadın katliamı 2000’li yıllarda bile uydurma haberler gibi gösteriliyor. Ölen çocukların kamera arkasında yerinden kalkıp gittiğini savunan israilli vatandaş var. Yazarımız ise birçok gazeteci arkadaşından bildiğini yazıyor. O zamanda bile teknoloji ve medya algısıyla yüzlerce çocuk ölümünü yalan haber olarak göstermiş vatandaşa. Kendi çirkin yüzlerini bile gizliyorlar kendi halklarından. Kendi evlatlarını ölüme gönderen kalpsiz anneler olarak görüyorlar Filistinlileri.. Aslında bunun israilin medyalarında aşıladığı şey olduğunu yazarımız kendi dile getiriyor.. “Öldürülme korkusu duymadan sokağa çıkamıyorsanız, nasıl yaşayabilirsiniz?” Ah.. iki taraf halklarındaki sivil kısımdaki kesimin aynı şeyleri düşünmesi ama yine de olan bitenler.. hiçbir yorum yapamıyorum bunun üstüne..

Toprağımızın KokusuKenize Mourad · Everest Yayınları · 2018347 okunma

·

114 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Alp