Maalesef Dünya...
Söze asıl başlayacağımı bilemiyorum. Ama bir yerden de başlamak gerekiyor. Tavsiye ile başlayayım. Kesinlikle herkes okumalı bu kitabı. Neden mi çünkü yaklaşık 20 yıl gibi bir süredir yani en azından benim algıladığım zaman dilimi içinde dilimize dolanmış olan bir kelime var. "Psikolojim bozuldu. " Ne demek bu kelime bu kelimeyi niye bu kadar dillere düşürdük? Halk arasında yaydık. Ve yazar çok iyi bir şeye değinmiş. Kavramları geniş bir anlam içine almayı neden tercih ettik? Farkında mısınız en ufak değişik hareketi olan insanı hemen yaftalar olduk. Etiketliyoruz. Manik, psikolojik problemli, şizofreni, depresif vb. İnsanlar kendileri olamaz oldular. Farklı birşey söylemeye korkar oldular. Bende dahil. Çünkü hemen bir şey takacaklar deli diyecekler. Deli olmak çok mu pis kötü bir şey ki, insanların ödü kopuyor bu işten? Bence Tımarhane dediğimiz insan tımarı yaptığını düşündüğümüz o hastane yazarın da dediği gibi insanları sadece kimyasal olarak durduruyor. Hayattan elimine ediyor. Eskiden insanlar ne rahatmış! Duygularını açık ifade ediyormuş. Çünkü insanlar birbirlerini seviyormuş. Şimdi insanlar hep aynı olma çabasında. Aynı kıyafetler aynı aletler, aynı düşünceler. Farklı olurlarsa altında kalacakları laflardan korktukları için değişik olamıyorlar. Daha fazla düşünce söylerdim de bunu burada keseyim. Kitap incelemesine devam edeyim.
Behnann küçük yaşta hem yetim hem öksüz kalıyor. Kendisindeki farklılıklar farklı düşünce yapısı, ona paranoid şizofreni tanısını koydurtuyor. Aşık oluyor. Müjgan a Müjgan müşdat a aşık. Bu üçlü ilişkide biri yanıyor. O da kitabın baş karakteri. Her ne olursa suçu bir başkası üzerinden değerlendirmesine ona hatalar yapmasına neden oluyor.
1970-1980 yıllarını çok güzel işlemiş yazar. Darbe ve sonrası halkın durumu, öyle yadsınamaz haldeymiş ki, yapılan hataların dönüşü olmuyormuş! Hastaneler bunun güzel bir örneği olarak karşımıza çıkıyor, içindeki deneyler, insanların çaresizliği derken yazar çok tatlı bir şekilde konuları 4 filozofa da bağlıyor. Aralarında Nietzsche nin de olduğu aslında fazlasıyla zeki olan 4 kişi. Ve bir duvar. "La İlahe illallah" Yazılı bir duvar. Kişileri bir bir kaybederken delilikleri yüzünden kalan baş karakter kendisini geliştiriyor. Kitabın sonundaki son 30 sayfa inanılmaz güzel paragraflar ve düşünceler içeriyordu. Hepsi alıntı yapılası binlerce sözcük ile doluydu. Neyse daha fazla bir şey söylemeyeceğim. Bende bu aralar tam da şizofreni üzerine ödev hazırlarken bu kitap bana çölde şu gibi oldu. Kaleminize sağlık 
Emre Timur
··
63 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.