Gece türküleri söylüyorum içten içten...
Bozuyorum sanki kuş yuvalarını ellerimle
Kırlangıçlar uçmaz oldu
Bu tütün kokan Şehrimin gökyüzünde
Tünemez oldu yalnızlık
Penceremin pervazına..
Bir ay tutulması karanlığında kaldı
Şiirlerim..
Ne sen diyebildi
Ne geçebildi sevmekten...
Kırılmışlığım çok
Unuttuklarım kadar olmasa da
Bir kalp ağrısı sol yanımda
Geçecek diyorum kendime
Solmuş çiçeklerimle konuşurken
Anlatıyorum seni uzun uzun
Sonra gözyaşlarının teslim aldığı ruhumu
Bırakıyorum kuytu köşe sensizliğe...
Ölmüyorum aslında
Sadece özlüyorum...
Elif