Gönderi
Okumaya başlarken böyle bir kitap olacağını bilmiyordum. Kitapta biraz bilim kurgu var ama felsefe konusu da ağır basıyor. Bilim kurgu kitaplarını okumayı pek sevmem ama felsefi yönünden dolayı sevdiğim bir kitap oldu. Olaylar çok akıcıydı bu yüzden kısa sürede bitirilebilir bir kitaptı benim için.
Kitabın konusuna gelince hayatı her anlamda kötü giden bir kadın ve artık yaşamaya dair tek bir umudu yok. Tutunabileceği dal yok ve her şey gittikçe kötüleşiyor. Artık tek istediği şey ölmek… Derken Gece Yarısı Kütüphanesi’nde bulur kendini. Burası zamanın durduğu “yaşamla ölüm arasında” bir kütüphane. Orada hayatında değiştirmesini istediği bir sürü seçenek sunulur. Yani bir nevi bir sürü hayat sunulur. En iyi hayatını bulması için.
Bu kısım spoiler içerebilir!!!
Kitabı okurken başlarda sürekli neden seçtiği hayatlar hakkında bir şey bilmiyor, o hayatı yaşayan kişi olarak devam etmiyor diye düşündüm hep. Neden hep kök hayatındaki kendisi olarak gittiğini anlamadım. Eğer seçtiği hayatlarda o hayatı yaşayan kişi olarak kalsaydı daha iyi karar verebilirdi diye düşünüyordum. Sonuçta geldiği hayatın bir öncesi var ve o hayatı yaşayan kişi belki de yaşadığı hayattan memnundu. Bunu öğrenemiyor. Sadece kök hayatındaki kendisi değerlendiriyordu tüm hayatları. Ama kitabın sonlarına yaklaşırken anladım ki kök hayatındaki kişi gerçek oydu. Gerçekten istediklerini yapan ve hayatına bu şekli veren. Diğer hayatlarına hep başkalarının istekleriyle veya önüne sunulan bir fırsatı değerlendirmek için gitmişti. Yani asıl kendisi bunu değerlendiriyordu ve oradaki hayatlarında mutlu değildi. Orada olmaması gerekiyordu.
Kitap şunu da anlatıyor: Her ne kadar bir şeyleri değiştirme veya pişmanlıklarımızı silme hakkımız olsa da her seferinde değiştirdiğimiz şeyleri beğenmeyeceğiz. Her seferinde başka bir şey değiştirmek isteyeceğiz ve bir doyumsuzluğa ulaşacağız. Bu doyumsuzluk da bizi mutlu etmeyecek. Yani ne kadar gerçek hayatta biz verilmeyen böyle bir fırsatımız olsa bile mutlu olmak yaşamaya devam etmek için ihtiyacımız olan şey bu değil. Biz yine de kendi asıl hayatımıza dönmek isteyeceğiz.
Yazıyı kitaptan bir alıntıyla bitirmek istiyorum.
“Mutlu olmak için üzüm yetiştirip şarap üretmesi ya da gün batımını California’da izlemesi gerekmiyordu. Büyük bir evinin ve mükemmel bir ailesinin olması da gerekmiyordu. Yalnızca potansiyele ihtiyacı vardı ve potansiyelden bol bir şeyi yoktu. “
·
27 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.