Azap mevsimi
Hangi yaratılmış varlık kendisini üzmeyi ister ki? Bir insanın elinde olmayan bir kontrolden dolayı suçlanması iftira değil midir? Çözümü var mı? Elbette hayır. Suçlamalardan ve haksızlıklardan gerçekten çok yoruldum. Soruyorum size bir insan elinde yüreğinde olsa zerre kadar acı çektirir mi kendisine? Üzülür mü? Ciddi anlamda ciğerlerimde ağrılar baskınlaşıyor meselâ, genel olarak bu tip travmatik duygusal durumlarda ki klasik başlangıç. Bir insan bilerek isteyerek kendisini öldürür mü hem de usul usul.. Allah âşık etmeseydi meleğime, dilediği kadar benimle zaman geçirip kendisine âşık etmeye çabalasaydı aşık olur muydum böylesine.. Herşey Allah'tan.. Sadece şunları haykırmak istiyorum ki, bazı duygular insanın gerçekten elinde değil..
Çok daha önce de denedim.. Yolda yürürken veyahut herhangi bir şekilde iletişim halinde olduğum bir hanımefendiye başka bir nazarla bakmak ömrümce bilerek kasten yaptığım birşey değildir meselâ, böyle şeyleri bile, bilerek ve kasten yaptım olmadı. Aslında insanı en çok yıpratan şey, derdinizi sadece Allah'ın biliyor olması. Yarattıkları gerçekten çok zalim. Çok vicdansız..
Allah'ım öyle değil. Sığınırsın, tek anlayandır. Tek bilendir. Tek suçlamayan, tek iftira atmayandır. Ve tek bağışlayandır. Herşeyin aslını bilendir.. Allah'ım kalbimi biliyor bu satırları bile yarın birgün iftira atmasınlar diye yazıyorum.. Yeterince müfteri musallat oldu zaten makus talihime.. Dillere destan bir umut ve aşkla başlayan sonrada karşılıksız bir sevgiye aşka dönüşen bir azap mevsiminin sonbaharıdır belkide bu satırlar.. Hayatın ve yaşamın gerçekten bir anlamı yok sevgiden ve âşktan başka.. Evet ne kadar severseniz sevin, isterseniz ölün, öldürenlerin asla ve asla umrumda bile olmayacaksınız. Sevdiğinizin aklında vicdanında merhametinde istismar edilen bir hasta olarak kalacaksınız. Size karşı olan aşkı ve tutkusu bile Allah'ın kalbine koyduğu mukaddes bir duygu ve his olarak değil, bir hastalık gibi nüksedecek sevilene.. Allah'ın huzurunda müsterih olmam yeterli. Kendisine ve arkadaşlarına defaatle söyledim. Bana iyilik yapmayın, benim böyle şeylerle işim olmaz, bana iyilik yapacaksa evlenelim..
Benim kişilik türüm farklı, bağlanırsam bırakamam..
Defalarca defalarca ve defaatle uyardım aslında.. Evet her insan farklı yaratılmıştır. Bazı kalplere dudaklara bedenlere saçlara hiç dokunmamak ve umut vermemek gerekir.. Ferdi babamın söylediği gibi.. Ben kendi dünyamda yaşar giderdim.. Ne Allah'ıma ne de kaderime isyanım yoktur..
Allah'ım herşeyin aslını ve doğrusunu bilir.. Bir melek ölümden ötelerde sevilmekten korkuyorsa, sevgiyi ve âşkı hiç bilmiyor demektir.. Karşısına alıp bir çay dahi içmedi..
"Koşarak kaçtığın çöl gülbahçesi olamayacaktır asla..
Çünkü aşk nedensiz doğmuş bir heyecan değildir.."
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.