Anasayfada kaydırırken paylaştığımı görüp de önerdiğimi sanmayın baştan söylüyorum: önermiyorum. Bu kitabı beğenmek için fazla 30 (29 aslında da neyse) yaşındayım arkadaşlar ya, harbiden :) Lise veya ortaokul dönemindeki genç arkadaşlarımıza önerebiliriz tabii. Çok seveceğim düşünülerek bana en çok önerilen kitaptı, haliyle merakla başladım fakat yarısına bile gelmeden devamını mutfakta iş yaparken dinlediğim, suyun sesinden duyamadığım yerleri geri alma ihtiyacı duymadığım bir kitaba dönüştü. Koca bir bölümünü bile kaçırsanız bi şey kaybetmezsiniz çünkü sağ olsun kitap kendini tekrar ediyor. Adeta siz yazıyormuşsunuz gibi akıp gidiyor devamı tahmin edilebilir, sürpriz yok, üslup yok tertemiz akıyor hem de. Mesajı en baştan belli, bitene kadar da o mesajı kafanıza vura vura okutuyor. Hele sonunda Matt Haig’in -Allah razı olsun kendisinden- belki dünyanın en basit, en klişe mesajını anlamamışızdır diye son bir kez daha kafamıza vurmasına bittim. Konusu şöyle: Artık tutunacak bir dalı kalmayan, hayatından memnun olmayan Nora intihar eder ve bi kütüphanede bulur kendisini pişmanlıklarını düşünüp düzeltebileceği sonsuz yaşam olasılıkları vardır her biri bir kitap şeklinde sonsuz olasılık, seçtiği hayatlara gider sanki kök yaşamında berbat bir halde değilmiş gibi her alternatifte beğenmediği bi şey bulur geri gelir, git gel git gel derken bir şeyler olur ve o müthiş muazzam “şükür moment” yaşanır ardından kapanış. Bunun benzeri mesajı veren kısa bir hikaye beni en son etkilediğinde ilkokuldaydım. Okurken sinirlendim diye hikayede paylaşmıştım, insan böyle güzelim kurgunun heba edilmesine harbiden sinirleniyor. Yine bunların dışında kurgunun kendi içinde bence oturmayan yerleri vardı. Çıtır çerezlik bir kitap gibi lanse edilse yine sıkıntı yok ama derin felsefi anlamlar taşıyor gibi yorumlar görüyorum. Tek bir şey söyleyebilirim: nE ?

Gece Yarısı KütüphanesiMatt Haig · Domingo Yayınevi · 202154,6bin okunma

·

1 artı 1'leme

·

204 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.