Arkadaşlar merhaba.. Bir öneride bulunmak istiyorum size. Sitedeki herkesin katılımıyla (tabi belli kurallar dahilinde) küçük bir öykü yazmaya ne dersiniz? Şöyle olacak, mesela ben bir öykü başlatacağım 4-5 cümleden oluşan. Ardından bu iletinin altında yorum yapan ilk kişi benim yazdıklarımı kendi hayal dünyasına göre devam ettirecek. Sonraki yorum yapanlar da bir üsttekinin kaldığı yerden yine kendi kurgusuyla yazacak. Nasıl olur, görüşleriniz nelerdir bu konuyla ilgili?
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Gözlerimi açtığımda sabah olmak üzereydi. Başımda inanılmaz derecede kuvvetli bir ağrı ve beynimde uğultular yükseliyordu. Dün gece ne yaşadığıma dair en ufak bir fikrim yok. Bacaklarım ağrıyor ve yerimden kalkamıyordum. Ne oldu bana böyle?
Galiba içkiyi fazla kaçırmıştım. Oysa içmemem gerektiğini onlarca kez kendime söylememe rağmen.
Etraf fazlasıyla dağınık görünüyordu.Yavaş yavaş doğrulmaya çalıştım. Ağrılarımı daha fazla hissettim o an. Mutfağa gidip bir kahve almak için bile gücüm yoktu. Hiç bir şey hatırlayamıyordum. Zorla da olsa yataktan kalkmayı başardım. Mutfağa doğru giderken birden yan odadan bir ses duydum. Panikle ve ne yapacağımı bilmeden, parmak uçlarımda yürüyordum. Odaya doğru yaklaşırken ağrılardan neredeyse bayılacaktım. Kafamı korku dolu bir şekilde içeri doğru uzattığımda kanepede uzanan birini gördüm.
O! Ah hayır geri dönmüş olamazdı. Dönmeyeceğim demişti. . Neden gittiğini, nasıl gittiğini açıklamadan gitmişti ve dönmeyeceğim demişti.
Lakin dönmüştü ve öylece gelmiş karşımda duruyordu, yalnızca durup bakıyordu. Ardından birden ayaklanıp kapıya doğru yöneldi ve dışarı çıktı koşar adım. Yine gitmişti. Yıllar önce arkasında onlarca soru bırakan bu adam yine aynısını yapmıştı. Ama bu sefer buna izin vermeyecektim. Ani bir kararla peşinden gittim.
Onu gördüğüm andan itibaren ağzından tek bir kelime bile çıkmamıştı. Konuşmuyordu. Yüzünde en ufak bir duygu belirtisi görmemiştim.Arkasından koşarak var gücümle bağırıyordum; ''Dur!''
Sokağı döndüğünde ben de hemen ardından döndüm ama yoktu. Nereye gitmişti ? Bir kuş misali uçmuş muydu? Neredeydi bu lanet adam? Yıllar önce gittiği gibi hiç cevapsız yine gitmişti. Sokağın sonunda tekrar onu gördüm ve koşmaya başladım. Sonunda yetişmiş ve onu kolundan tutarak durdurmayı başarmıştım. İlk olarak burnuma keskin ve taze bir alkol kokusu çarptı. Ne yani, o da mı benimle içmişti? Dün gece ne olmuştu öyle? Neden hiçbir şey hatırlamıyordum?
Bir süre şakaklarındaki beyazlarla bakıştım. Ardından göz çevresindeki kırışıklıklara değdirdim göz bebeklerimi. Çökmüş gibiydi. Anlat der gibi baktım gözlerine.. Susmaya devam edince soracaktım ama gözünden süzülen bir damla yaş bütün kelimeleri içime hapsetmeme yetti. Belli ki bir şeylerden korkuyordu. Bana anlatamayacağı korkusu ne olabilirdi ki acaba? Tamamen ifadesiz bakan o gözlerden akan yaşlar içimden bir kaç parça kopmasına sebep oldu. Gözlerinden akan yaşlar kaynağını sanki göz pınarlarından değil kalbinden alıyordu. Lanet olsun, bu adama hala aşıktım. Bu adam beni bıraktıktan sonra bir katile dönüşmüştü. Bu adam kendi ruhunu öldürmüştü. Ona sarılmamak için zor tutuyordum kendimi. Sonuçta beni bırakıp gitmişti. Onun duygularını anlamak zordu ama o göz pınarından akan yaş her şeyi anlatır türdendi. Bekledim, o bekledi. Sustum o da sustu. Bir süre sonra bir sigara yaktı. Dumanını izledim. Benim izleyişimi izledi. Kalbim acıyordu. Etrafa baktım, bir parktı burası. İnsanların telaşları, çocukların bağırışları.Sonra tekrar baktım ona, o dumanı üflerken gökyüzünü seyretmesini seyrettim. Hayatımızın haritasıydı göz çevresinde oluşan kırışıklıklar..
Elimden tuttu. Tekrar eve gideceğimizi sandım ancak öyle olmadı. Bu kez ben de ağlıyordum. Başladı anlatmaya..
''Yapamadım. Benim yüzümden üzülmene, benim yüzümden zarar görmene dayanamadım. Bunu yapmamın seni daha fazla üzeceğini bilemezdim. Özür dilerim, düşünemedim. Her şeyi anlatmak istedim ama olmadı. Şimdi buradayız. Sonumuzun başlangıcında.''
Ah hayır hiç değişmemişti. Hâlâ bencil bir adam vardı karşımda. Gidişiyle paramparça ettiği kadının gözlerine bakıyor ve ''Bunu yapmak zorundaydım!'' diyordu. Buna hakkı var mıydı? Zaten tüm hayatımı çalmıştı benden. Bundan sonra aynı şeyi yapmasına izin veremezdim. Şimdiyse yine bencilce hayatımı mahvetmeye gelmişti belli ki. O hep bencil olurdu. Bir kez de bizcil olmayı düşünmemişti.
''Birinci kez yaralayan ikinci kez öldürür.'' demek istedim ama kelimeler boğazımda düğümlendi. Şimdi karşıma geçip özür diliyordu. İnsan paramparça ettiği bir şeyi nasıl geri onarabilirdi ki? Yalnızca bir özürle mi? İçimde bir anda volkan gibi yükselen öfkeyi yeni yeni fark ediyordum. Hayır, bunu ona belli edemezdim. Öfkeyi bile hak etmiyordu. Hem karşısında güçsüz görünmek istemiyordum. Hayır dedim içimden, bu kez ona teslim olmayacağım.
Daha fazla duramadım. Gözlerim dolmaya başlayınca yavasça oturduğumuz taş betondan kalktım. Bu kez ben gidiyordum. Yürümeye başlayınca ardımdan geliyordu, hissediyordum. Kapının önüne gelince döndüm ve o çok sevdiğim gözlerine bakarak sadece ''Git!'' dedim.
Tekrar evime dönmüştüm. Başım zonkluyordu. Hem alkolün etkisi hem de az önce yaşadıklarım bünyeme bir hayli ağır gelmişti. Yatağıma uzanıp bir sigara yaktım, dumanı ciğerlerimin en derinine kadar çektim ve düşünmeye başladım. Bana yaşattığı onca kötü hatıraya rağmen nasıl oluyordu da bir türlü kopamıyordum ondan? Düpedüz bir aptaldım ben. Artık buna kesinlikle inanmaya başlamıştım. Kendime olan saygımı, kurallarımı ve hatta kişiliğimi çöpe atıp yine onu sevmeye devam ediyordum. Kurtulamıyordum bu hastalıklı bağlılık hissinden.
·
26 görüntüleme
Arkadaşlar ben hikaye karekterleri ve tahlillerini oluşturdum. Zamanı ve mekanı belirledim. İsterseniz sizinle paylaşayım. İster bu hikaye örgüsünü güçlendirip üzerinden giderseniz ya da hazır bi fikriniz varsa onu yapar, benim oluşturmuş olduğum hikayeyi başka bir zamanda gerçekleştirirsiniz. Ne diyorsunuz?
2 önceki yanıtı göster
Ömer ilk önce Ömür Törpüsü'nün fikriyle başlayalım. O bittikten sonra da senin fikrine geçeriz?
2 sonraki yanıtı göster
Arkadaşlar gayet güzel işler yapmışlar. Biz de burda kendi çapımızda ufak tefek şeyler yapmaya çalışıyoruz. Bilgi verdiğiniz için teşekkür ederim :)
Ana karekterler belirtilmeli, sonrası figüran karekterler kendiliğinden gelir. Bir de tema belirtilirse konu bütünlüğü bozulmamış olur. Ne dersiniz?
Kesinlikle katılıyorum. Sen de yardımcı olur musun bize yeni hikayede?
4 sonraki yanıtı göster
Bu ilk olduğu için biraz amatörce oldu fakat ilerleyen hikayelerde iyi ve uyumlu bir ekip işi çıkarabiliriz :)
Bu küçük hikayenin son editlemesini yaptım şimdi. Ortaya fena bir ürün çıkartmamışız sanki ha? Akıcı, kolay okunan bir yazı olmuş bence. Umarım daha güzel işler yapacağız ilerde :)
Yorumunuz için teşekkür ederim. Siz de yazabilirsiniz ama, illaki edebi bir dil kullanmaya gerek yok. İçinizden geçenleri, hayal gücünüzü hikayenin akışına göre yazıya dökebilirsiniz :)
eğer yarında hepiniz hem fikirseniz şimdilik görüşürüz
Yahu siz nesiniz? Mükemmel olmuş bu!! Yazan herkesin eline koluna parmaklarına, en çok da aklına sağlık. Bekliyoruz devamlarını..
O zaman şöyle yapıyoruz arkadaşlar. İlk iletiden hikayeyi takip edin. Konuyu devam ettirerek kendi iletinizi yazın. Ordan hikayenin gidişatına en uygun olanını ekleyeyim ben. Olur mu?
Belli ki birşeylerden korkuyordu. Bana anlatamayacağı korkusu ne olabilirdi ki acaba?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.