Akhilleus’un Şarkısı
Benim de okuduğum ilk kitabı oldu. Bu kitabı alışveriş yaparken rastgele almıştım. Troya savaşını konu aldığını biliyor hatta kitabın ismi sebebiyle anlatıcının Akhilleus olduğunu düşünüyordum. Beni başından sonuna kadar şaşırttığını itiraf etmeliyim. Yani konu zaten çok klasik neye şaşırdın diyenler olabilir ama yazar olayı öyle farklı bir yönden ele almış ki her sayfayı ayrı bir heyecanla okudum.
Patroklos isimli bir prensin küçük yaşta sürgün edilmesiyle başlıyor hikayemiz. Tüm hayatını değiştiren o talihsiz olay aslında onu ruhunun yarısına, Akhilleus'a kavuşturuyor. Patroklos ve Akhilleus birlikte büyüyor; hayatı, yaşamayı, gülmeyi, ağlamayı, sevmeyi ve hatta savaşmayı birlikte öğreniyor.
Akhilleus hayatı üzerine kehanetler olan bir yarı tanrı. Onun dünyanın en büyük savaşçısı olduğu söylenir. Tarihe yön vereceği kesindir. Fakat kehanete göre önünde iki seçenek vardır Akhilleus'un. Ya uzun bir ömür yaşayıp unutulacaktı, ya da kısa ömrüne karşılık unutulmaz bir şöhrete kavuşacaktı. Seçimi ne olursa olsun Patroklos'un onun yanında olacağı kesindi. Kendisi sıradan bir ölümlü de olsa hikayesi çok büyüktür aslında. Etrafında şöhret kazanmış onca insanın arasında ismi pek hatırlanmasa da Akhilleus'a olan aşkı kendisini Troya savaşının ortasına kadar çeker. Hatta verdiği kararlar sadece kendisinin ve Akhilleus'un değil binlercesinin hayatını etkiler.
Akhilleus, öldüğünde küllerinin Patroklos'un külleriyle karıştırılmasını istiyor. 'Bizi birlikte gömün.' diyor fakat adına yapılan devasa anıtta uzun bir süre sadece kendi ismi yazıyor. Çünkü 'Bazıları için koca destanlar yazılırdı, bazıları içinse ancak birkaç satır.'
Ve sonuçta, savaşın kazananı olmaz. Herkes kaybeder.
'Aristos Achaion' dahi.
İşte, Akhilleus'un Şarkısı.
