KEŞKE HEP ÇOCUK KALSAYDIK...
Bizler mahallede komsunun erigine dalan sinek arabasının arkasından koşan her gün mahallede mac yapan, maçta kavga edip, ama 5 dakka sonra tekrar barışan küslük kavga küfür bilmeyen yeri geldiği zaman birbirimizi koruyup kollayan vurmak, dökmek, kırmak bilmeyen iyiyi ve kötüyü ayırt eden annemiz eve yemeğe çağırdığında hadi sende gel yemek yiyelim diyen çocuklardık ne ara büyüdükte vurmayi kırmayı dökmeyi kavga etmeyi küfür etmeyi iyiyi değil kötüyü seçmeyi tecavüzü tacizi küslüğü öğrendik eskiler ne güzeldi ne kavga vardı ne de gürültü ne tecavüz vardi ne de taciz ne küslük vardı ne de düşmanlık ama şimdi dünya almış başını gidiyor ne tecavüzcüleri bitiyor ne de tacizcileri ne patirtisi gürültüsü bitiyor ne de düşmanlıkları. ne güzeldi o günler sinek arabasından korkardık hemen eve saklanırdık mahallede hırsız polis oyunu oynardık, ama silah nedir bilmezdik. önceden ne güzel yere düşen ekmeği alır, hemen 3 kere öper alnımıza koyup yerdik yağ satar, bal satardık ama dostluğumuzu satmazdık. yaşlı birini gördüğümüz zaman, saygı gösterip eşyalarını taşırdık, dolmuşlarda yer vermek için ben kalkacam ben kalkacam diye didişirdik. ne ara böyle olduk be.
Babasına, annesine hürmet etmeyen, azarlayan, kıran, döken, söven, bir kişiler olduk. bazen diyorum, keşke hep çocuk kalsaydık da dünya temiz bir dünya olsaydı. kimse kötülük yapmasaydı,
insan özlüyor be, o günleri
mahallede saklanbaç oynadığım zamanları, ezan okunduğunda hadi bakalım akşam oldu eve, yaa 5 dakika daha dediğim o günleri, sinek arabası geldiği zaman korkudan kaçtığımı, yerden yüksek oynayıp kaçarken düştüğüm günleri, heleki gündüz kuşağında ki başlayan çizgifilmleri, teletabileri, buxs banileri tom ve jeriyyi herşeyi özlüyorum keşke çoocuk kalsaydım, kalsaydık. Evren küçük