Dorian Gray, bir genç olarak oldukça yakışıklı ve yüksek sınıftandır. İnsanların dikkatini çeken kusursuz ve büyüleyici görünümüyle herkesi etkilemektedir. Bu görünüşüyle etkilediği kişilerden biri de ressam Basil Hallward'dır. Dorian'ın güzelliği, ressamı o kadar etkiler ki Dorian'ı sürekli yanında tutmak ister ve ondan "ilham kaynağı" olarak bahseder. Hatta Dorian'ın gerçekçi portresini bile yapar. Ancak bir gün, Basil'in Dorian'ı yanından ayırmadığı günlerden birinde Dorian, Basil'in yakın arkadaşı olan hedonist Lord Henry ile tanışır. Lord Henry, yaşamını yalnızca güzellik, gençlik, zevk ve sefaya dayandıran bir kişidir ve geri kalan her şeyin yanıltmaca olduğunu düşünür. Hedonist bir insan olan Lord Henry, Dorian Gray’e gençliğin bir insanın sahip olduğu en değerli şey olduğundan, insanın bir gün buruş buruş olacağından ve güzelliğini zamanla yitireceğinden söz eder. Dorian, Lord Henry'nin sözlerinden etkilenir ve eve döndüğünde kusursuz güzellikteki portresinin karşısına geçerek gençliğinden ödün vermeden zamana meydan okumayı dilek eder. Ancak Dorian'ın bu dileği, korkunç sonuçlara yol açar. Çünkü kendisinin işlediği günahlar onda etki etmeyip portresine yansıyacaktır. Kitabın sonu ise çok hazin işlediği onca kötülük ve günaha karşı en sonunda ölüm korkusuyla iyi bir insan olmaya karar verip iyilik (!) işliyor. Tabii bu yaptığı iyilik onca günahın yanında devede kulak bile olmayınca portrede herhangi bir değişiklik olmuyor ve bunu kaldıramayan Dorian Gray alıyor bıçağı portrenin kalbine saplıyor. Hizmetçiler odaya girdiklerinde, Dorian'ın kusursuz portresiyle karşılaşırlar. Yerde ise yaşlı, korkunç bir adam yatmaktadır. ∆∆∆ Kendisi genç kalsa da portre yaşlansa diye çılgın bir dilekte bulunmuştu; kendi güzelliği hiç pas tutmasa, tutkularıyla günahlarının yükünü tuval üstündeki bu yüz taşısa diye; düşünce ve acı belirten çizgiler bu boyalı yüze kazılsa da kendisi yeni algıladığı şu delikanlılığın nazlı tazeliğini olduğu gibi saklayabilse diye. Ama bu dileği gerçekleşmiş olamazdı, değil mi? Böyle şeyler olanaksızdı. Düşünmesi bile usdışı. Gelgelelim işte resim de gözlerinin önündeydi, dudaklarındaki zalim ifadeyle. ∆∆∆ ∆∆∆Kendi işlediği her günaha karşılık bir leke portrenin güzelliğini bozacak, mahvedecekti. Ama hayır, Dorian günah işlemeyecekti. Resim, değişse de değişmese de, onun vicdanının gözle görülür simgesi olacaktı.∆∆∆

Dorian Gray’in PortresiOscar Wilde · Karbon Kitaplar · 201973,6bin okunma

·

5 artı 1'leme

·

215 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

N.