Yine kalem kağıt ve yine gözlerin
Birde gece karanlığı birde ay
Ve şehir....
Dilimde senin adın,
Yüreğimden dökülen sözcükler
Boğazım düğüm düğüm
Amansız iç geçirmeler
Bazen tebessüm bazen hüzünlenmeler
Duygular karmakarışık,
Kalbim sana tutuldu,
Varlığına her gün daha alışık
Akşamları seni özlemenin telaşı
Ve akşam gibi hasret çökmesi
Yani sıra sen yanı sıra gülüşün
Yanı sıra vurgunluğum
Yanı sıra demli çay
Biliyorum kızarsın amma
Birde sigaram
Dumanından yükselen hayalin
Saçlarını andıran kıvrımları
Sabaha duacı avuç içlerim
Terleyen sensiz bedenim
Düşüncelerim...
Birde uğursuzluğum
Birde zamansız sevmişligim
Birde hüsranım, yenilgim
Birde suçluluğum, hatalarım
Birde vicdanım , günahlarım
Birde yoksunluğum,
Kazanmadan, kaybetmişliğim
Birde hep yitirmişliğim
Sorularım, sorgularım
İnfazım, yargılarım.
Bir insan kaç şiirde ölür ?