Evsizler Şarkı Söyler mi?
Evsizler Şarkı Söyler belki bir ilk kitap ama özellikle öykü dili kurulumu adına çok şey vadediyor. Kitapta yer alan yirmi öykünün önemli bir kısmında "ben" anlatıcı kullanılmış. Anlatıcılar o kadar iştahlı ki diliyle okuru vurup geçiyor. Bazı kitapları okuduğunuzda bir an önce masanın başına oturup yazmak istersiniz. Bu duyguyu en son Berna Durmaz'ın Karayel Üşümesi ve Metal Hayatlar adlı öykü kitaplarında yaşamıştım. Evsizler Şarkı Söyler de tam olarak böyle bir kitap. Anlatımın o güzel akışına kapılıp gidiyorsunuz.
Bunun yanı sıra öykülerdeki meseleler de çok belirgin. Evsiz kalmışları, Berlin'in gettosunda yaşayanları, zamanla dövüşenleri ve İstanbul'un bekar odalarında ömrünü çürütenleri bir bir anlatmış bizlere. Keza mekânlar da tıpkı yaratılan karakterler kadar çeşitli. İstanbul, Stockholm, Kars, Berlin gibi şehirlerle bozkırın köylerinde öyküler boyunca geziniyoruz. Hayatın acı gerçekliği içinden çıkan hikâyeleri harikulade bir dilin eşliğinde okuyoruz. Fakir Baykurt Öykü Ödülü'ne de layık görülen bu kitabın aldığı ödülü sonuna kadar hak ettiğini düşünüyorum.
Eserde yer alan yirmi öykünün sayıca fazla olduğunu düşünüyorum. Birkaç tane anlatı düzeyinde kalan öyküleşememiş metin bulunuyor. Özellikle kitabın ikinci yarısında bulunan, mekânsal olarak köyü anlatan bazı öyküler eserde yer almayabilirmiş. Fakat bu ufak tefek kusurlarına rağmen oldukça güçlü bir ilk kitap var elimizde. Hem güçlü içeriği hem de anlatım diliyle özel bir eser Evsizler Şarkı Söyler. Elimde üçüncü basımı var kitabın ama yakın zamanda dördüncü basıma gideceğini biliyorum. Eserin daha nice baskılarını göreceğimize de eminim.
Evsizler Şarkı Söyler 'i detaylıca incelediğim videoyu izlemek için: youtu.be/8SDF7_uqLgA
·
316 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.