SON DURAK ŞİİRLERİ
Seni istemek kalbimde,
Seni istemek duaların gizeminde.
Bu aşkla dünya sadece bana,
Benim olacak güneşi, baharı ve güzel olanı.
Adın esip geçtiğinde kalbimde,
Ben çok ferahlıyorum.
Ben ki günahkâr insanım,
En büyük günahım sensiz şiirler karalamak.
En büyük aldanışlarım,
Aptallıklarım sensiz güzelleştirmeye çalışmak.
Artık ne olursa vaktimden çalıp,
Kocaman bir günah.
Her şeyin tövbesi, affı olur,
Ama aşksızlık sersem sapkınlık.
Şuursuzluğu bir kalıba koyamam,
Ayıbı örtbas edemem.
Güzel bir afyon olsun kanıma işleyen,
Öldürsün beni tatlı tatlı.
Seni kelimelerle işleyeceğim ki kelimelere,
Ancak kopya edebilirim seni.
Ancak ve ancak,
İşte hayat sensin.
Bu kadar felâket ayıp,
Kalkmaz üzerimden.
Sana öyle sevdalıyım ki eksik kalmışım,
Hiç bir şey tamamlamamış daha eksik kalmışım.
Şehirler, hayaller hepsi birbirine karışınca,
Kendime hakaret olacak ama,
Çok asalakça kalmışım kendi çehremde.
Ah gönlümün kapısını açıp bir nefes kadar bahar salan gülçehre ...
Seni fikirleşmek bile kendi kendime,
Şifanın zirve noktası.
Dilimden, kalemimden bir gün düşüpte,
Düşsen canımdan ömrüme.
Şimdi aşkın afyonu işlemiş kalbime,
Artık yağan yağmurlarda can yapraklarıdır.
Şiirin neresine gizleyeceksem,
Kelimeler aciz kalmış gözlerinin şerefine.
Hadi ben kendimi "şair" diye kandırayım,
Kader rast getirirse.
Bir kandırmaca, iki kandırmaca,
Acizliğim aşikâr ve gel beni bütün et.
Bugün senin sarhoşluğundayım,
Ve boş duvara sayısız yaktığım sigaralar.
Şiirlerde bir yerlere de adını gizledim diye,
Anlayan olursa yanarım.
Hah sen zannettim birden güzellikleri,
Şairlik nazarı bu of...
Beklemek şarabını kızdırayım sen gel,
Ihlamur mevsiminde gözlerinden,
Ruhunda tarumar olayım.
Bulutların sözü varmış yağmurca,
Sen anlarsın lisanını.
Ben gökyüzüne kör cahil...
Sabretmek niyaz ile,
Hevesimi kalbime sakladım.
Hadi o zaman bir sofra kuralım,
Kelimeye düşmemiş güzelliklere.
Kıskançlık damarım basıyor,
Hayat neşesine...
AYKUT BARIŞ ÇELİK
·
41 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.