2023’ün bitmesine günler kala beni bu kadar sarsacağını düşünmeden okudum sütçüyü. Ve açık ara farkla bu yılın en sarsıcı kitabı oldu benim için. Kitabı okumaya niyet edenler için naçizane tavsiyem sindire sindire okursanız kitap daha manalı olacaktır. . Kitap Kuzey İrlanda’nın mezhep çatışmalarının gölgesinde yaşanan toplumsal buhranları ve daha özelde ise bir taciz olayını anlatıyor. Kitapta kimsenin adı yok, herkes küçük kız kardeş, üçüncü enişte, tabletçi kız vb. isimlerle anılıyor. Anlatıcı Sütçü kod adlı (ki sütçü değil) evli bir adamın sistematik, planlı, sinsi tacizlerine maruz kalıyor. Bunu öyle güzel aktarıyor ki yazar biz de anlatıcı ile birlikte adım adım o gerilimi hissediyoruz. Tüm bunlar tekinsiz bir ülke ortamında gerçekleşiyor. Kutuplaşan, terörize edilen, ajanlaştırılan bir toplumu, böyle bir toplumda çatışmanın her iki tarafının da kötülükte yarışmasını, toplumun kötülüğe adapte oluşunu, mağdur toplumun yeri gelince siyasi aktörlerden daha çok kötüleşebildiğini, sen ne kadar normal olursan ol çoğunluklar arasında anormal olmaktan kurtulamadığını ürpererek okudum. . Kötülüğe maruz kalan bir toplum ayrıştırıcılık tuzağına düştükten sonra sistemin kendisinden öte bir kötülüğe erişiyorsa o toplum özünde iyidir diyebilir miyiz? Bu durumda toplum kötülüğe sürüklenmiş mi oluyor yoksa içindeki kötüyü açığa çıkarmak için bir bahaneyi mi bekliyor? . Tacizi görmezden gelen, mağduru şeytanlaştıran bir toplum tacizciden daha tehlikeli değil midir? Kafamda sorular sorular… . İster gerçeklere dayalı kurgu olarak görelim ister bir distopya. Sütçü bence herkesin hayatının bir döneminde muhakkak okuması gereken bir kitap bence.

SütçüAnna Burns · İthaki Yayınları · 2020264 okunma

·

31 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Berfin Yüksel