Sosyal medyada çokca paylaşılması üzerine okumaya karar verdim. Kitap bölümlerden oluşuyor. Yeraltı Havuzu ve Çatlak bölümleri (ilk iki bölüm) en beğendiklerim oldu. Yeraltı Havuzu bölümünü soluksuz okudum çünkü yazarın 'havuz'u bir metafor olarak kullandığını düşündüm. Bu metafora-alegorik anlatıma o kadar yaklaşmıştı ki. Bu beni çok heyecanlandırdı. Ama ancak okurun zorlamasıyla havuza metafor diyebiliriz. En azından bu benim düşüncem. Doğrusu beni hayalkırıklığına uğrattı kitap. O kadar çok övüldü ki beklentim yükseldi sanırım. Çatlak bölümünü okumaya başladığımda 22 kasım '23 Sivas'taki Tek Ağaç'ı kestiler. Geçen seneki furtınadan ya da yanlış budamadan kuruduğu söyleniyordu. Bir insan, bir ağacın kesilmesine ne kadar üzülebilirse bunu yüzle çarpın. Bir haftaya yakın kesildiği an ki görüntüler aklımdaydı. Şehrin simgesi olması dışında bir buluşma noktasıydı aynı zamanda. İnsanlar onun altında beklerdi birbirini. Çok fazla şey gördü duydu. Kavuşmalar-vedalar, sloganlar, ilanı aşklar, bekletildiği için sitemler... Dolayısıyla o şehirde yaşayanların ve yaşananların canlı şahidiydi. Şahidim yok artık. Nasıl dolaştım o şehirde, nasıl sevidim, nasıl bekledim... Tek şahidim Tek Ağaç artık yok. Daha kötüsü de olabilirdi. Yerine bir ağaç dikildi neyse ki. Elbette o artık bizim ağacımız değil, üzgünüm. Kitabın Çatlak bölümündeki "birkaçımız onu şimdiden özlüyor ve vakitlice dönüşüne dair gizli ümitler besliyoruz. Onsuz bir parçamız ölmüş gibi kendimizi eksik hissedip kederleniyoruz." "Nasılsa hep orada kalacak diye düşünmüştüm, diyor biri" sayfa 52. Bu alıntıları okurken de yine aklımda Tek Ağaç vardı. Hep orada duracak sanmıştım. Belki de bu yüzden ilk iki bölüm en sevdiklerim oldu. Kitabın geri kalanı da akıcı ama benim için pek bi heyecanı olmayan bölümlerdi. Bazı bölümler değişince anlatıcı da değişiyor kitapta. Bundan başka farklı bir tarafı yoktu maalesef. Çerez kitap diyebileceğimiz (böyle bir tabir yoktur muhtemelen ben uydurdum diyelim :D ) kolay okunan, okura verecek fazla bir şeyi olmayan, yormayan bir kitaptı. Böyle kitaplara da ihtiyaç duyulabiliyor bazen. Böyle insanlara ihtiyaç olduğu gibi. Keyifli okumalar.

YüzücülerJulie Otsuka · Domingo Yayınları · 2023254 okunma

·

300 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İpek Demirer