Bizler,
zamana uğradık
Nasıl aşılır zaman ve mekan
Zamanı uyuyoruz
Üzerimize kederli yalnızlığı örterek
Zamanı uyuyoruz
Biz
Oradaki
Hiç bir yerdeki
Tanımlanamamış varlığımız, cisimsiz uzantılar içinde
Zaman bükülüyor ve tek boyutta sallanıyor sesimiz
Bıraksalar uzayacaktı
Uzayan bir ışık olacaktı boşluğa
Şimdi
Bir ağrı saplanıyor sonsuz boşluğumuza
Uzakları özlüyoruz
Uzakları
Özlüyoruz
Değmiyor yere ayaklarımız
Bizler kaldık zamanın karanlık kıvrımlarında
Zamanın aralığında kaldık biz
Haykıran,
Ne dışımızın hacmi
Ne de içimizin dile gelebilmiş sesi
Bizler zamana uğradık
Sesleniyoruz;
Sesimiz, kendini paramparça ettiğidir
Merve Karatepe/ Ses
··
1 artı 1'leme
·202 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.