TURNAM SENİNLE*
Bir rüzgara kapıldım da dolandım durdum
Ankaranın İstanbulun dışında.
Mecnun gibi mi dersiniz, Kerem gibi mi
Bir telli, turnanın peşinde?
Aman turnam telin, teleğin olayım Yollarda koma beni.
Derdinmişim gibi taşı, palazınmışım gibi
Aman turnam telin, teleğin olayım...
Bir çalı dibinde, bir dağ başında
Öğlen uykularına varayım.
Turnam benim, canım turnam, hanım turnam
Bilirsin ben garibim, fukarayım...
Eksilmesin üstümden gölgen, rüzgarın
O günler içim alav alav yanıyordu.
Biz Sakaltutandan inerken sabağnan
Kars yeni yeni uyanıyordu...
Neresi olursa olsun, eyvallah
Şu gözün alabildiğine bizim memleket,
turnam
Yol var - Dağdevirene artık tesviyei türabiyede
İkibuçuk kağıda Pasinler, yallah..
Pasinlerde Ali Efendinin hanında
Bir uyku çektim doyasıya.
Hasırın üstünde, öyle rahat, kaygısız
Gölebertli Mustafanın yanında..
Otursam da sabahlara kadar ağlasam
Yollar geçiyor içimden yollar, uzak yakın
Ah, doyamadım daha, doyamadım doyamadım
Aman turnam, aman bu düş olmasın sakın..
Ben neye sevdalıyım böyle, bilmem Binlerle yıldız kayıyor kanımda. Şöyle dolaşmak, yıllarca, yüzyıllarca Hür,
yayan yapıldak vatanımda..
Aman turnam telin teleğin olayım
Beni kaçır, beni götür bırakma.
Kars olsun, Sivas olsun, Edirne olsun
Gözüm yok hiçbir şeyin yeşilinde, ağında
Beni taşı, bitin olayım, kölen olayım
Bir arpa tanesi gibi kursağında...
Sayfa 40 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
·
101 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.