Sissoylu üçlemesini okurken sıklıkla geçtiğimiz kritik aşamaların her birinde 9.1 şiddetinde deprem olmuş da enkaz altında kalmışım gibi hissettirmişti bana Brandon. Yazarın kalemi ne zaman sapacak, hedefi kim olacak bilemediğimiz için mendil elimizden eksik olmamıştı üçlemeyi okurken. Bu kitap, o olayların 300 yıl sonrasında geçiyor. Evren aynı, kahramanlar ve yaşam şartları farklı doğal olarak. Ama, sıklıkla üçlemeden esintilerle karşılaşmak hem güzel hem de buruk hissettirdi okurken. Elendel şehri Demoux Kordonu Cett Malikanesi Mare Çiçekleri Vindication Demirgöz Sispelerini sispaltosuna dönüşmüş, sikke yerine kurşunlarla kendilerini itmeye başlamışlardı allomanserler. Ferüsimya ile allomansiyi bir arada kullanabilen ve çiftsoylu olarak anılan allomanserler vardı bir de. Kitabımızın kahramanı Elendel’in Dördüncü Oktanı sakini Ladrian Evi’nin On Altıncı Yüksek Lordu Waxillium Ladrian da bir çiftsoyluydu. Kendisi, hem şehir de bir asil, hem de yabanlar denen o dönemin taşrası, kanunsuz topraklarında bir kanun adamıydı. Oldukça da ünlüydü kanun adamı olarak. Amcasının ölümü ile hanesine lord olarak dönen Wax, aile adını sürdürmek ve maddi sorunlarına çözüm bulmak için kanun adamlığını bırakıp sosyeteye kendini kabul ettirmek için büyük hanelerden biriyle evlilik bağı kurmak ıster. Lord Harms’ın kızı Leydi Steris’le bu konuda görüşmeye başlar. Fakat, O kanun adamlığını bırakmaya çalışsa da suç ve yabanlardaki yardımcısı inatçı Wayne peşini bırakmaz. Wayne inatçı, cesur, komik ve Wax’a ölümüne bağlı bir allomanserdir. Wayne’in ilginç yetenekleri ve olaylara farklı yaklaşımını, esprili tavırlarını çok sevdim. Kitabın en eğlenceli kısımlarının başrolünde hep Wayne vardı. Kanun adamı olarak sürekli aksiyonlu bir hayat yaşamaya karar veren Wax’ın evlenmek için görüştüğü Steris Arakçılar denen çete tarafından kaçırılınca Wayne ve Steris’in akrabası olan Leydi Marasi ile suçluların peşine düştüler. Fakat işleri zordu. Karşılarında eşsiz yeteneklere sahip zorlu bir rakip vardı. Maceraları nasıl mı bitti (mi?)? Sadece şunu söyleyebilirim. Brandon tarzı bitti yine. Bu aksiyon ve gizemle dolu macerayı okuyup kendiniz karar vereceksiniz artık. Toplum, üç yüz yıl önce olduğu gibi asiller, askerler ve halk gibi katmanlaşmış bir yapıya sahipti. Sazed’in öğretisi işe yaramış ve insanların inandığı birbirinden farklı pek çok din görülüyordu kitapta. Ahenk ve Harap, Miraç Savaşçısı(Vin) ve Firari hala saygıyla anılıyor ve örnek alınıyordu. Yazarın evreni, insanların yeteneklerini oldukça değiştirmiş ve geliştirmiş olması serinin atmosferini epeyce farklılaştırmıştı. Koloslar ve kolos soylu insanlar, çiftsoyluların metal yakması, Terrisliler gibi nostaljik öğeler hala mevcuttu öykümüzde. Ayrıca her sayfada yazar sanki bir aksiyon filmini kagıda dökmüştü. Sürekli mücadele tasvirleri vardı. Bu öğelerin hepsini ilgiyle ve zevkle okudum. Bunda yazarın evreni geliştirmesi ve daha esprili bir dil kullanması da etkili oldu kanımca. Özellikle Wax Wayne atışmaları çok hoşuma gitti. Bu yazardan okuduğum onikinci kitap ve sevmediğim kitabı yok şu ana kadar. Farklı bir zihni var yazarımızın bence. Zekice kurguladığı evrenler, karakterler, içimizi yaksa da sürprizleri, anlatımı çok güzel yazarın. Kitapların çevirisi de çok iyi bu arada. Yazarımızın kaleminin hakkını veren başta çevirmen ve tüm yayınevi ekibini de tebrik etmek gerekir diye düşünüyorum. Barandon Sanderson diyorum ve yeterli olacağını düşünüyorum tavsiye etmek için. Herkese keyifli okumalar diliyorum. Kitaplarla kalın.

Sissoylu - Kanun AlaşımıBrandon Sanderson · Akılçelen Kitaplar · 2017270 okunma

·

46 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

papirusktp