1993'de yazılan kitap, 1999 yılında yine aynı isimle filme uyarlanmış. Bizde "Masumiyetin İntiharı" olarak sinema/tv'larda gösterilmişti. Filmi seyrettiğimde bir kitaptan uyarlandığını bilmiyordum. Bu yüzden kitabı okurken "Daha önce okumuş muydum?" diye kendimi sorguladım. Kitap ile senaryo ufak bir kaç değişiklik haricinde bire bir gidiyor. Kitabı bitirdikten sonra filmi tekrar izledim. Filmde gösterilen bazı sahneler ve detayları yeni anladım. Mesela mezar taşı sahnesi. Kitabın dili sade, akıcı ama kitabı sevmedim. Amerika'nın 1970'lerdeki gençlerin intiharlarını ve toplumun bu olaylara bakışını çok detaya inmeden bir aile üzerinden anlatmış. Konu olarak çok ilgi çekse de kitabın kurgusundan dolayı hoşuma gitmedi. 5 kız çocuğuna sahip Lisbon ailesi, mahallenin en dikkat çeken ailesidir. Kızlarının güzelliği ve ailenin tutuculuğu ile hem ailenin hem kızların hiç sosyalleşmemesi bu aileyi gözümüzde daha gizmeli yapıyor. Kitabın başında kızların intihar edeceği bilgisi size veriliyor. Benim beklentim kitap boyunca kızların neden intihar ettiğini öğrenmekti. Kitap mahallede hayranlık ( hayranlıktan daha çok saplantı gibi ) besleyen çocukların gözünden yazılmış. Bu çocukların olayı araştırması ve bir sürü varsayımlar. Çocuklar olayları araştırırken, mahalledeki diğer kişilerin aileye bakış açışını da öğreniyoruz. Biri elma derken diğeri armut diyor mesela. Bu varsayımları okuyup nedeni net bir şekilde öğrenmek maalesef mümkün olmuyor. Kitaptan kendi çıkarımı yaparsam aile baskı üzerine oyumu kullanıyorum. :) Bizim toplumumuzda da baskının hakim olduğu ve bu kadar kolay bir yol seçtikleri için sevmedim. Belki daha detay verebilseydi veya "herşey" bu kadar gizemli kalmasaydı kitabı sevebilirdim.

Bakir İntiharlarJeffrey Eugenides · Domingo Yayınları · 2016889 okunma

·

77 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tuğba Sabaz