“Entrikacı değilim, bununla da gurur duyuyorum. Saman altından su yürütmüyorum, kurnazlığa kaçmadan açık seçik hareket ediyorum ki istesem ben de onlar gibi başkalarına zarar verebilirdim, hem de ne zararlar verebilirdim, hatta kime ne yapabileceğimi de biliyorum.” Dostoyevski’nin dönemin tartışma konusu olduğu kitabı; Öteki. Kimi eleştirmenler kitabın İnsancıklardan sonra Dostoyevski’ye düşüş yaşattığını savunurken kimileri Yeraltından Notlara giden yolun başlangıcı saymıştır. Ben de öyle düşünüyorum. Kitabı okurken, bu yazarın Yeraltından Notlar gibi büyük bir eseri yazacağı sanki kelimelerin altında gizliymiş gibi hissediyorsunuz. Kitabında, Psikanalizi, kişilik bölünmesini, çoklu karakteri işleyen Dostoyevski sanki Frued’den ders almış gibi başarılı aktarmış sayfalara. Genellikle dokuzuncu dereceden memur olan Bay Golyadkin ( Yakov Petroviç) ve uşağı Petruşka arasında geçen sohbetlerden oluşan bir eser. Bay Golyadkin değişik bir karakter; çevresindeki insanlardan farklı, bunu kitabın en başında anlıyoruz. Bu durumdan Bay Golyadkin dahil herkes rahatsız. İş yerinde, sokakta, evde uşağından bile hak ettiği saygıyı göremeyen zamanla da bu duruma alışan; kendini zavallı hisseden bir “insancık” Aslında her şey yağmurlu bir gece Olsufiy İvanoviç’in evindeki baloya alınmamasıyla başlıyor. Baloda istenmeyen olan Bay Golyadkin “öteki” olmayı kaldıramıyor, siz de onunla birlikte kaldıramıyorsunuz. Sonrasında yağmurlu havada koşmaya ve her şeyden, kendinden uzaklaşmaya çalışırken, köprüde ikinci Bay Golyadkin ile karşılaşıp, arkadaş oluyor. O andan sonra hiçbir şey doğru gitmiyor. Bay Golyadkin’in akıl hastanesine giden sürecini, olayın akışına kapılıp bir yudumda okuyorsunuz. “Sahte” Bay Golyadkin üzerinden verdiği alter ego ve gerçeğe bu kadar yakınlığı insanı ürpertir derecede güzel. **Alıntı

ÖtekiFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201922,3bin okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Müjgan