Günün sonunda tek başına kalırsın
Herkes evine döner
Sen ise kendi içine
Geçmiş ve geleceğin hesabı üzerine üzerine gelir
Hayaller boynu bükük sana bakar
Utanırsın bakmaya
Özür fayda etmez
Boğazın dikenle düğümlenir
Tek kelime söyleyemesin
Sabır çekersin içten içe
Derinden en derinden bir nefes çekersin
Ölüp dirilir gibi
Yeniden etrafına bakarsın
Elini cebine koyar yürürsün ancak
Yürürken değişen manzaralarla
Zihnindekilerde film şeridi gibi akar gider
Yürürsün biraz daha yürürsün
Soğuklar yüzüne çarpar
Elin titrer, kanın donar
Tek şikayet edemesin
Hakkın yokmuş gibi
Hatta hiçbir şeye şikayet edememe
Kendini mezbahanede bekleyen titrek bir kurban gibi görürsün
El ayak bağlı
Ancak ölümünü beklersin
Kimine kutsal kurban kimine vahşetin daniskasıdır.
En sonunda çekip gidersin ardına bakmadan
Doğduğuna bin bir pişman olurcasına
Rıdvan