Okuduğum uzun öykünün özünde, huzurlu bir evlilik sürecinin özünde cinsellik yatıyor.
Bi' o tarafa bi' bu tarafa sürüklenen ailenin dramı dönüp dolaşıp yine aynı yerde birleşiyor.
Velhasıl hanımlar beyler; kitapta dağılan bir yuvanın çığ gibi hızla yukarıdan aşağı yuvarlanmasında bu esas konu, başı çekiyor.
Novelladaki evli çiftimiz ilk görüşte birbirlerine hayranlık duyarlar ve doğal olarakta etkilenme sonucu ilk adımı erkek atarak sevdiği kadını elde etme arzusuna sahip olur. Bu bir başlangıçtır. Zamanla çocukları olur, hayat onları bir yerden bir yere sürükler, birileri fedakarlık etmek zorunda kalır tabii bu görevi kadın üstlenir. Kariyerinden yani kendi olmaktan vazgeçer.
Önceleri birbirlerine bağlanırlar sonra sahiplenirler. Ama bir yerden sonra tek taraflı kopmalar başlar. Kadın eşi için emek verdiğini düşünürken erkek için bir şeyler hep eksik kalır hayatında.
Öyleki;
başlarda anlayışlı fedakar, ideal bir eş iken zamanla isteklerini karşılamada yetersiz bulduğu eşi onun için bir sorun olmaya başlar. Bu koşulsuz istekleri sadece tek taraflıdır onun için. Kendini sorgulama gereği bile görmez. İstediği zaman istediği gibi hareket etmeyi kendince sebeplere bağlayarak kendini yine hep haklı görür. Eşinin cinsellikte olan soğuk yaklaşımı ona hayatında her defasında evden uzaklaşmak ve kaçmak için bir kapı aralar.
Eşinin ise, günden güne azalan yaşam enerjisi ve mutsuzluğu için aradığı teselliyi alkolde bulmasına bir sebepte o olur.
Hikâye aslında çok tanıdık geldi değil mi?
Yan komşu, bir arkadaşımız, ya da uzaktan bir akrabamız belki de bizi bile anlatıyor olabilirdi.
Kitap incelemelerini okuyunca sanki okurlar çok acımasız yaklaşmışlar gibi geldi.
Halbuki eser, okura kendini çok net ve akıcı bir dille ifade etmiş.
İnsan ne kadar okumuş tahsil yapmış kariyerinde yükselebilmek için didinsede bir söze, bir bakışa aldanıp ayağı kayabiliyor. Bu kitaptaki doldurulmayan boşlukları doldurmak için bekleyen din istismarlarının acımasız tuzakları, sapkınlıkları ve para avcılarını da göz ardı edemeyiz değil mi?
Gelelim esas meseleye dedim ya yazar, okura basite indirgenmiş gibi gelen bu eserinde aslında bir Türkiye gerçeğine, sadece kapalı kapılar arkası konuşulması öğretilmiş bir konuya parmak basıyor.
.
.
.
CİNSELİK ! ! !
.
.
.
Eşlerin cinsellik konusunda partnerinden beklentilerinin olması kadar olağan bir konu varsa bunun her iki taraf içinde geçerli olmasıdır. Bu platform sadece eşleri ilgilendiren bir konudur aslında. Eşler ise işte varolan güçlerini tam olarak birbirlerine bu noktada lanse ederler. Bu hassas ve bir o kadarda önemli ayrıntıda eşler birbirini anlayabilmelidir.
Nitekim kitapta bu konudan son derece muzdarip olan eş; işi aldatma noktasından kendine imam nikahlı eş yapmaya kadar getirebiliyor. Vurdumduymazlıkları bir tarafa ben tövbe ettim, pişman oldum dinime yöneldim diye gerekçelere sığınarak istediğini yapabilme özgürlüğünü de kendinde bulabiliyor malasef.
Kadının ben emek verdim, ben katlandım, ben kendimden ödün verdim, ben aldatıldım, ben aşağılandım.
Ben...
Ben...
Ben...
Hep ben!
Hep ben!
Diye diye ben merkeziyetçiliği bir yuvanın dağılma noktasına gelmesine elbette katkı sağlamıyor değil.
İki medeni, okumuş insan çığrından çıkıp şiddet noktasında hunharca birbirlerine zarar veriyorlar.
Tabii bütün bu hengamenin ortasında en büyük hissede çocuklara.
Olmuyorsa zorlamayın ...
Kitapta şu oldu, bu bunu yaptı, bu bunu söylediden ziyade okurken hep kişilerin, olayların ve yaşanılan bir hayatın içinde üzülerek, kızarak, kendimce çözümler bularak, üreterek okumaya çalıştım.
Yazarın okuduğum ilk kitabı sanırım sonda olmayacak.
Hayatın peşinden koşarken sevdiğimiz insanları biraz değil tam anlamıyla anlamaya çalışalım, konuşalım, dertleşelim, dinleyelim.
Velhasıl yaşamı birlikte paylaşalım.
Hayat sadece koşturmacadan ibaret değil, zaman hızla ilerliyor ve bizde.
İki Kişilik Yalnızlık 
Sinan Akyüz
·
37 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.