Ben neden bu kitaba inceleme yazmağı bu kadar erteledim?!
Evreni dolu-dolu, karmaşık, büyülü, ters köşelerle dolu, sayfa sayısı uzun, akıcılığı normal bir kitap olan bu kitabı okuduğumdan beri inceleme yazamıyorum. Öyle bir kitap ki, bu kitabı hazmedip, anlayıp ondan sonra inceleme yazmam gerekti ve tabi ki anlamam için de. Karakter sayısı çok olduğundan sistemli şekilde karakterleri yorumlamak istiyorum. Ben hikayeyi anlatmağı sevmem, karakter eleştirisi (iyi ve ya kötü) severim. Yorumlamadan önce onu söyleyeyim ki, tüm okuduğum incelemeler niye böylü derdim, ama şimdi anladım, bu kitapda kısa hiç bir şey yok! Bunu bilin ve okuyun!
1. Nova- ana kadın karakterimizin sonraki kitaplarda daha güçlü olmasını istiyorum, ilk kitapda mızmız olması bazen yoruyordu. Evet, anlamadığında agresivleşe bilirsin, ama safyalarca mızmızlanmaktansa max 2 sayfa mızmızlanmasını tercih ederdim. Arınla ilişkisini anlayamıyorum, tutturamıyorum. Darenle ilişkisi gıcıklığa dayanıyor ve gıcıklıkdan doğan çekimi çok seviyorum. Sadece Arın burada 2-ci erkek kararktermi sayılıyor o zaman dedirtiyor yazar bana. Ah be güzel yazarım, yapma böyle... Nova karakteri çok güçlü ve ya beni benden aldı diyemem, çok yanlışı var, çok doğrusu var. İyisi ile de, kötüsü ile de o, bir .... varisi (spoiler olduğu için söylemiyicem)
2. Daren- Gece ve mühür prensi, Kargaların lordu, Kuzgun güzeli... o kadar gıcık ve insanı kendine bağlayan bir karakter ki. Bu seride en çok Dareni sevdim, o kadar dolu-dolu bir karakter ki. Ban yanlışı ile, doğrusu ile kendini en çok sevdiren karakter oldu. Novaya yardımı, sevgisi ve bunları daha çok ona anlatmadan, hissetdirerek, bazen de hissetdirmeden yaşadan bir karakter. Kitap o kadar ihanet, karmaşa ile dolu ki, başta Arın ve Sina ile dosttu, ama 10 sayfa sonra birbirlerine cephe alıyorlardı. Bu kitapda benim için en büyük karmaşa Darendi, Darenin hisleriydi, Darenin yapmak istedikleriydi, Darenin planlarıydı, Darenin yapacaklarıydı....
3. Arın- başka bir karmaşa.... her karakter o kadar altyapısı dolu ki, Arın da dahil. Sertliği, ama Novaya olan şefkati çok güzeldi. Karşaması ondaydı ki, hiç beklemediğim anda yanlış bir şeye şefkatliydi, ama bir başka sahnedeyse sadece Novayı yargılıyordu ve bu yargılamalar bazen beni sıktı. Arına karşı notürüm. Kitabın son sayfalarında yaptığı şey beni rahatsız etmedi, bir lord gibi davrandı ve yargılamadım. Ama eğer 2-ci erkek karakterse, ben beğenmedim. Novaya başka, Arinaya başka konuşuyordu.
4. Sina- bence, bu kitapda mülayim ve aslında en normal halk Hava krallığıydı, kendi halinde en normal yaşayan ve yaşamağa çalışan halktı. Sinayı bazı sahnelerde sevdim, bazılarında ise hayır. Bu kitapda her bir karakterin o kadar yanlışı ve doğrusu var ki, bu kitabı okurken her karakteri olduğu gibi anlamak, okumak, bazen de onlarla empati yapmak gerekiyor. Hiç bir karaktere mükemmel ve ya yanlış yapmadı diyemeyiz.
5. Amon- Amon sahneleri en tiksindiğim ve iğrenç sahnelerdi. Savaşı başlat, ama ben başlamadım diyip başka bir krallığı yok et ve pişkin pişkin yine ben yapmadım, ya da yaptım, ama Arın öyle, yok bu böyle söyle. Iyy ya ıyy.... bu kadar yorum hele çok.
6. Ayzer- Ayzere karşı da aslında notürüm. Ayzer sadece aiddiyyet hissini sevdi, ona uygun davrandı. Sadece Novayı bazı sahnelerde unutması bencillikti. Ama Nova da bencildi. Bu kitapda her kes o kadar kusurlu ki, o kadar ihanetlerle dolu ki... Son safyalarda Ayzeri daha iyi anlayacaksınız. Spoiler vermeyeceğim.
7. Arina- ilk sayfalarda çok gıcık ve lüzumsuz geliyordu. İlk safyalar dediğim de ilk 300-400 sayfa. Hele ki .....-dan (spoiler vermemek için) yardım istemesi. Hele ki aslında o kadar zayıf olması. Hele ki en bencil karakterlerden olması. 2-ci kitapda sevmeyeceğime çok ama çok eminim.
Son 250-200 sayfalarda giren karakterler ne kadar yan karakter olsa da, hepsinin geçmişi çok doluydu. Bu kitapda en çok bunu sevdim. Her kesin dolu-dolu bir geçmişi vardı ve her kesi kusurları ile sevmeliydik. Kusurları ile sevemiyoruzsa, bu kitapdan hazz alamayız. Gerçekten de kusurları ile sevemeyeceksenizse, bu kitabı önermem, aksi takdirde hatta reading slumpa girersiniz. Çünki kitap 672 sayfa, çok karakter var, evren her sayfa daha çok karkmaşıklaşıyor ve büyüyor, olaylar çok, ihanetler ardı ardına, hiç durmuyor, kitabı hazmedemezsiniz, çok yorulursunuz.
Bense çok sevdim. Fantastike doyacağınız bir kitap, ben çok doyuyordum. Hatta öyle doymuştum ki bu kitapdan sonra hazmedip, kendimi toparlayıp öyle inceleme yazdım. En güzel tarafı da sizi her sayfada düşünmeye sevk ediyor, düşünmeseniz, anlayamazsınız, bazen anlamak bile istemeyeceksiniz, sadece anı yaşamak isteyeceksiniz. Mesela ben öyle yaptım ve çok eğlenerek, merak ederek okudum. Hele ki son safyaları, son 20 sayfanı tamemen nefes almadan, Hayır, olmaz, böyle olmamalıydı, niye böyle oldu ve ne olacak, yazar bunu nasıl toparlayacak diye bir kaç gün düşündüm. Şimdi yazarken bile düşünüyorum. Tabi ki sevmediğim şeyler de oldu, ama en büyüğü beni delirtdi gerçekten. Her kes farklı şekilde betimlenmiş ve her kes farklı güçlere sahip, her kes kendi alanında çok güçlü. Okey de, ama Darenle Arın her defasında mükayese edildiğinde sinirleniyordum. Birine Hayalbaz, hiç kimse onun gibi olamaz ve s. deniliyor, diğer tarafdan diğerine ise her kes onun en güçlü olduğunu biliyordu falan diyor. Şimdi karar verin, kim güçlü?!
Ara ara beklemediğiniz bir anda yine aklınıza gelebilecek bir kitap arıyorsanız, Hepimiz Gökyüzü Olmak İstedik serüvenine hoş geldiniz!
Lordlar ve Varisler
N. G. Kabal
Aisha Askerova
·
1 artı 1'leme
·64 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.