Öncelikle inceleme spoiler içerir, ona göre okuyabilirsiniz…️ Kitabı dün gece 5 gibi falan bitirdim, bitirdiğimde herkes gibi bende ters köşe olmuş ve şaşkınlıkla öylece son sayfaya bakıyordum evet. Leyla… neden bilmiyorum ilk sayfalarda Leyla ile bağ kursam da sonraki sayfalarda o bağ tam oturamadı ve koptu. Elbette ki Leyla’nın sonuna üzüldüm ama Leyla zaten en başından sonu için bu konuda kararlıydı başka da bir şey yapmadı neredeyse. Depresyon yaşayan biri olarak Leyla’nın depresyonundan boğuldum ama doğru yazılmış o yüzden boğuldum yanii. Sadece ailesine çok fazla yer verilmesi biraz beni kitaptan uzaklaştırdı. Ailesinin kitap boyu bir milim yol alamamasına rağmen aynı şeyleri tekrarlamaları biraz “e yeter” şeyine getirmişti :’) Kitaptaki erkek karakterlerin hiçbirini sevmedim. Barlas’ta, Atlas’ta ilk başta çok mükemmel gibi gözüküp sonrasında tüm kötülüklerini açığa çıkarttılar sağ olsunlar.. Bilmiyorum kitabın genel konusu güzel ve beklenmedik ki, Sezin zaten çok güzel yazmıştı o apayrı bir durum ama sanırım bazı noktalarda ben tatmin olamadım. Leyla ve Atlas çok çiğ kaldı, Müphem niye böyle senaryo yapıyor mesela pek anlamadım? Dolandırıcılar mıymış mesela? Yağmur’a yazık değil mi, bu hikayede asıl yanan Yağmur olduLeyla’nın çekilmeyecek hallerini bile çekti çekti sonra ondan kazık yedi.. Bir de hala kıza yalan söylüyor öyle bir şey olmadı diye. Umarım Yağmur şu an mutludur ve onu hak edecek düzgün birini bulmuştur. Deren’in katili kısmına şaşırdım evet bayağı etkileyiciydi bir de son cümle olan “müphemin elektriklerini kesti” kısmına da şok olarak güldüm. Kitaptan çıkarttığımız ders ise ne kadar yırtınırsak yırtınalım geçmişimizi değiştiremeyiz :’) Geleceğimizi güzelleştirelim bari! Uykusuz olduğum için çok dağınık konuştum ama kitapta cidden beynimi yaktı

On Dün Önceki KızSezin Karameşe · İnkılap Kitapevi · 0580 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gece