Kırk dört yıllık dostunu kaybeden Zülfü Livaneli’nin niye yayınladığını anlamadığım, daha önce Sevdalım Hayat kitabının tekrarı olduğunu düşündüğüm ilk yayın tarihi 2016 olan demin Kitap Yurdu’da baktım tükenmiş görünen popüler kitabı… Öncelikle kitaba isminden başlamak isterim incelemeye.. “Eski bir Japon hikâyesinde, ünlü bir ok-yay okulunun değerli bir hocası anlatılır. Bir zaman gelir, hoca, her şeyi bırakıp dağlarda inzivaya çekilir. Aradan yıllar geçer, modern dönemin öğrencileri bir efsane gibi adını duydukları hocanın ne yaptığını merak eder, dağlara çıkarak onu ararlar. Bulduklarında hoca, bir kayanın başında oturmuş, gökte süzülen kartalları izlemektedir. Ona kendi modern ok ve yaylarını gösterdiklerinde, hoca, “Bunlar da ne?” der. Çünkü unutmuştur. Çünkü o artık, araçları ortadan kaldırmış, gözüyle kartal avlamaya başlamıştır. “ (t24.com alıntı) Bu hikayeden sebep,Yaşar Kemal’in eserlerinin kırk küsür dile çevrilmesi, Nobel adayı olarak görülmesinde anlatım dilinin sadeliği,insan ve doğa hallerini olduğu gibi, göründüğü gibi yani gerçek haliyle anlatmayı başardığı için Zülfü Livaneli büyük romancı Yaşar Kemal için bu benzetmeyi yapıyor.Diğer yazarlar gibi kelime oyunlarına ihtiyaç duymayan,Yunus Emre türkçesindeki arılığı yakalamış ve bunun için hiçbir araca gereksinim duymayan Yaşar Kemal için bu benzetme yapılmış. Kitapta bir de Nietzche ‘nin ÜST İNSAN felsefesinden yola çıkarak Yaşar Kemal anlatılmaya çalışılmış. Üst insanın üç evresi vardır.Deve, Aslan, Çocuk. Deve evresinde insan tüm üzerine giydirilmiş gelenek, anane, dini öğretiler hepsinin ağırlığını taşır. Aslan evresinde üzerindeki tüm yüklerden kurtulur içi dışı bir olur. Çocuk evresinde de gerçek doğasına kavuşur bütün izmler,dinler,öğretilerden kurtulur içindeki ben’i bulur der. Sait Faik; Yaşar Kemal için demiş ki; “Türklerin en Kürdü, Kürtlerin en Türkü”..mesele bundan ibaret aslında.İnsanların kendi seçimleri olmayan kimlikleri, kültürlerini aşmış insan doğası herkeste aynıdır acı aynıdır merhamet aynıdır insani boyutta herkesi görmeyi başarabilmiş bir üst insan olduğunu söylüyor yakın çevresi.Eşi Tilda’ya bakın ömrünü Yaşar Kemal’in kitaplarını daktilo etmek,diğer dillere çevirmekle geçirmiş,resmen ömrünü Yaşar Kemal’e vakfetmiş.Çok sevilesi bir yön görmüş demek ki.Gerçi Yaşar Kemal Tilda’sı ölünce bir daha evlenmiş ama bizi ilgilendirmiyor:) Yaşar Kemal ve Zülfü Livaneli’nin 1996’da Bişkek’te Issıg Göl deki anılarını dinlerken nerden nereye dedim. Bu anıyı Sevdalım Hayat kitabında ilk okumuştum bu kitapta yeniden bir farkla dinledim ben de onlar gibi Issıg gölü görmüştüm artık.Geyik ananın peşinden gidenlerin sığındığı ve orada çoğaldığı Türklerin gölü..Üzerinde duman bulutları ve durgun gölde yüzüşümü hatırladım.Şimdi çok romantik geliyor Cengiz Aytmatov’un Selvi Boylum romanındaki İlyas’ın Asyası ile vedalaşırken söylediği cümlelerini ben Issıg Göl’e fısıldamıştım.:))Tanrı Dağları ve Issıg Göl ve Çolpanata selam olsun size.. Sevdalım Hayat kitabını okuyanlar için beklentinin altında bir Zülfü Livaneli kitabı olmuş. Okuyucular bunu bilerek okuyunuz, okutturunuz.

Gözüyle Kartal Avlayan Yazar: Yaşar KemalZülfü Livaneli · İnkılap Kitabevi Yayınları · 20212,341 okunma

·

54 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülcan