Latife Tekin, 1957’de Kayseri’nin Bünyan kasabasına bağlı Karacefenk köyünde doğmuş. 1966’da İstanbul’a gelmiş. “Sevgili Arsız Ölüm” romanı kendisinin de ifade ettiği üzere kendi yaşamının bir yansımasıdır. Kitap, Türk edebiyatında “büyülü gerçekçilik” akımının ilk örneklerinden biri kabul edilir. Naçizane bir ekleme yaparsam “toplumcu gerçekçiliğin büyülü gerçekçilik elbisesini giymiş” ve tam üstüne oturmuş bir örneğidir. Latife Tekin; 7 kişilik bir ailenin (Huvat ve Atiye’nin çocukları Nuğber, Halit, Seyit, Dirmit ve Mahmut) önce Alacüvek köyünde başlayan serüvenini, sonrasında gelinleri Zekiye’nin de katılımıyla bu ailenin köyden kente göçerek tek göz odada yaşam mücadelesi içerisinde sürüklenişlerini anlatıyor. Ailenin küçük kızı Dirmit ile yazar arasında ruhsal bir bağlantıyı neredeyse somut olarak gözlemleyebiliyor, Dirmit’in kimliğinde hayatı sorgulayan yazarın sesini satır aralarından duyabiliyorsunuz. Yazarın kısa cümlelerle hareketli ve masalsı bir anlatımı var. Büyüler, cinler, periler, batıl inançlarla kuşatılmış bir hayatın penceresinden bakarken neler neler görmüyorsunuz ki?... Bir bakıyorsunuz yer yerinden oynuyor ya da tam her şey rayına oturuyor diyorsunuz, birden ailenin bireylerinden biri olmadık bir sorunla karşınıza çıkıveriyor. Sorun mu yok? Dert değil! Anne Atiye mutlaka bir sorun bulur buluşturur, ailece o sorunla hemhal olurlar. Ardı sıra yasaklar ve cezalar... Bunlar en çok da Dirmit’in hesabına postalanır. Dirmit... Yine de tüm bunlara o saf yüreği ve evreni kucaklayan hayal dünyasıyla karşı koyar, onca baskıya rağmen bambaşka bir dünya kurar kendine. Hüzünden umuda yelkenler açar hayatına, hayatımıza...

Sevgili Arsız ÖlümLatife Tekin · Can Yayınları · 20187,1bin okunma

·

57 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sevinç Karagöz