İhtilal
avarenin tekiydim ben
evvelce hayat gayemi bilmez idim
hayatı anlamlandırmak için çabalardım
o sıraydı senin ile tanışmam
ne iyi oldu da karşıma çıkmıştın
şimdi kulelide sahil boyu
almışız kahvemizi / muhabbet koyu
vaktiyle abdülhamidi devirenlerin okuduğu
sevgililerin el ele deniz kokusu aldığı
her yerinde bir hikayesi olan bu yerde
gönlümde ihtilale sebep olan kara gözlü
önce acı kahvemden bir yudum alıyordum
sana bakınca uzaklara dalıyordum
göz bebeklerinin içine düşüyorum
boğazın akıntısından beter
sen nereye bakarsan oraya sürükleniyorum
boğulacağım yok mu bir kurtaran derken
bir vapur geçerken bizi selamlıyor
nerede kalmıştık diyorum
sen devam ediyorsun
bihaber dinliyorum
havadan sudan bahsediyordun sanırım
şu koca evrende bir ömür dediğin ne ki
belki evrenin bir ucunda bir kara delik oluştu
veyahut bir nötron yıldızı var oldu
ben ise gözlerinde yaşadım evrenin kaosunu
akıntıdan beter, karadelik gibi,
ufku zamanı büker
gözlerinde sanki bir asır geçti
orada canımı verdim sanki
bir ömre bedel
farkında değilsin belki
burada ne ihtilaller yaşandı
bir yıldız bir karadelik sürüklendim
idam sehpalarına düştüm
güneş gibi güzel bir yıldızın tutsağı oldum
engeller olmasa canımı alacak kadar tehlikeli
bir o kadar merhametli
içine alsa yakar bu dünyayı
lakin bize hayat verdi
ufkumuzu süsleyiverdi
senin bana verdiğin
kalbin beni korudu
ya kalbin bende olmasaydı
bu dünya cehennem olmaz mıydı
··
3 artı 1'leme
·410 görüntüleme
Bu şiirimin ardından dinlemenizi tavsiye ettiğim o şarkı: youtube.com/watch?v=2l1fjaG...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.