Hepinizin bildiği anı şiirinin hikayesi
hepimizin bildiği melih cevdet andayın “anı” adlı şiirin hikayesi anlatacağım.
rosenbergler, ölümlerinden yirmi altı yıl sonra, bu yıl ülkemizde büyük bir üne kavuştular. ethel ve julius rosenberg 1983 yılında birleşik amerika’da, sovyetler’le birliğine atom gizlerini verdikleri suçlaması ile elektrik sandalyesine oturtulmuşlardı. toplumumuzun bu olaya bunca yıl ilgisiz, hatta duygusuz kalması nasıl açıklanmalı? soruyu şöyle de değiştirebiliriz: rosenberglere verilen idam cezasının bir adli hata olduğu kanısı nasıl uyandı? bunlar kolayca yanıtlanacak sorular değildir, biliyorum. birleşik amerika karşısında gittikçe daha bağımsız düşünmeye başladığımızı, televizyonda gösterilen bu olayı konu edinmiş filmin büyük etkisi olduğunu söylenebiliriz,ama bunlar yetersiz gerekçelerdir. doğrusu, yalnız bizim toplumumuz değil, 1953 yılında amerikan propagandası konan birçok toplum, bu korkunç olay karşısında duygusuz kalmıştı.
ben o zaman bu kurbanlar( ya da kahramanlar) için “anı” adlı şiirimi yazmıştım. ama bu şiirin onlar için yazıldığı uzun süre saklı kaldı, ya da kulaktan kulağa söylendi. yıllar sonra,dostum çetin altan, bu şiiri yazmakla benim o zaman türk toplumunun yüzünü aklandırdığımı söyledi bir yazısında. “anı” şiirinin rosenbergler için yazılmış olduğu ilk kez bu yazıda açıklandı...
gazetemizde yayımlanan “ rosenbergler hesap soruyor” başlıklı dizi yazının çevirmeni sayın şeyma yeğin, duydum ki benim “anı” şiirimin ingilizcesini rosenberglerin çocuklarına yollamış, onlar da buna sevinmişler. asıl sevinecek olan benim sanıyorum, en iyi anlarımdan biri olarak saklayacağım onların sevincini
cumhuriyet, 27 nisan 1979
şiir:
bir çift güvercin havalansa.
yanık yanık koksa karanfil.
değil bu anılacak şey değil.
apansız geliyor aklıma.
neredeyse gün doğacaktı.
herkes gibi kalkacaktınız.
belki daha uykunuz da vardı.
geceniz geliyor aklıma.
sevdiğim çiçek adları gibi.
sevdiğim sokak adları gibi.
bütün sevdiklerimin adları gibi.
adınız geliyor aklıma.
rahat döşeklerin utanması bundan.
öpüşürken bu dalgınlık bundan .
tel örgünün deliğinde buluşan .
parmaklarınız geliyor aklıma.
nice aşklar arkadaşlıklar gördüm.
kahramanlıklar okudum tarihte.
çağımıza yakışan vakur, sade.
davranışınız geliyor aklımam bir çift güvercin havalansa .
yanık yanık koksa karanfil.
değil unutulur şey değil.
çaresiz geliyor aklıma.
·
16 görüntüleme
En sevdiğim ilk beş şiirin içindedir bu şiir. Aklıma getirdikleri ve bizden götürülen özlemlerle bir noktada buluşturuyor bizi. Canım Melih Cevdet, canım özlemlerim ve çağımın bütün bu olanların dışında kalmışlığı... Vallahi değil dayanılacak şey değil
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.