Dersim Özel
Etrafımızda her şey sıradanlığa devam edeceğini bize inandırdığında kendimiz olmayı reddedişimizin zavallı kırıntılarını bırakmaya başlarız ve bir noktadan sonra kendi yerimizi kaybetmiş oluruz. Kendi yerini kaybetmiş kişinin yoldan başka çaresi yoktur artık.Hasan, kendi işini tırnaklarıyla kazıyarak kurmuş bir muhasebecidir.
YORUMUM;
30 yaşından sonra gelen bir sıradanlık olduğunu biliyorum. Bu sıradanlık aslında hayatın alışılagelmiş mevcut durumunda bir farklılık gösterememesinden kaynaklıdır. Bu sıradanlık belli bir yaşam tarzına evrilip rutine bağımlı hale geliyor. Hasan’ın hayatında da her şey planlı bir mekanizma gibi çarkın dişlileri hep aynı noktaya vurup aynı hızla dönmeye devam ediyor. Sabah uyan kahvaltı yap, yola koyul, işe git,öğle molası, işe devam ve eve gitmek için tekrar yola koyul, markete uğra eve git.
Bu rutinde Hasan’ın kendisine belirlediği kurallar, her aşamada maddeler halinde uyulan takıntılar var. Evden çıkarken merdiven saymak, işten eve gelirken sokak lambasının altından geçerken yanması… vs vs.
Bu aşamalar aynı hızla devam ederken işten eve dönerken komşusunun kapısının açık olduğunu görüp, merakın damarlarında kol gezerken kendisini evin içinde bulan Hasan, şuan belirli bir psikolojik tedavi görürken üzerine az önce eve girdiğinde gördüğü manzara karşısında yaşadığı travma ise hayatını iyice çıkmaza soktu. Karşısında gördüğü komşusu evin tavanında asılı halde bulunuyordu. Zihninin her bir köşesine kazınan bu sahnenin Hasan’ın hayatını belki de 360 derece değiştirecekti.
Eve gelen polis ve sağlık ekibi gereken bütün işlemleri yapıp merkeze gittikten sonra herhangi bir gelişme kaydedemedikleri için içinden bir sesin bu olaya el atması gerektiğini düşünen Hasan kendisini tekrar komşusunun evinde bulur. Adını bile bilmediği komşusunun evinde ne aradığını bilmeden ama bir şeyler bulacağından da bir o kadar emin bir şekilde etrafı taradı. Neden asmıştı kendisini bu kız?
Evde kıza ait yazılı sayfalar ve 3 konuma ait fotoğraf. Ölmeden önce yapılacaklar listesinin maddesiymiş gibi Hasan’a o fotoğrafta gördüğü konumlara gitmesini söylemişti içindeki ses. Bu yolcuğun onu psikolojik olarak daha da kötü etkileyeceğini söyleyen danışmanı ve polis memuru Muhsin beyi de dinlemeden bu yolculuğa koyuldu Hasan.
İlk durağı ikinci durağı ve son durağı… her bir durakta kızın ne düşündüğünü, ne hissettiğini, orada gülümseyip gülümsemediğini ve en önemlisi onda nasıl bir iz bıraktığını düşünüp durdu Hasan. Kaç kişi başlamıştı bu yolculuğa? Ve en önemli soru yolcuğun sonunda ölümün aynadaki yüzünü mü yoksa karanlığın ardındaki yüzünü mü göreceğiydi?
Sahi yaşamdan vazgeçmek için nelerden vazgeçilir?
Sadece kendimiz mi? Belki de birden çok kişidir. Ama son nefeste kalan sadece kendimiz kalıyoruz.
Bir kalan olmalı diyor yazar. Peki Hasan’dan geriye kim kaldı?
Bir Kalan OlmalıDersim Özel · Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık · 2023127 okunma
