TÜYAP'ta tatlı dilli, hoşsohbet bir tezgâhtarın iknâsıyla satın aldığım ancak fizikî olarak küçük resim defteri gibi olmasının iticiliğiyle bir türlü okuyamaya başlayamadığım bu grafik romanın beni kendine bağlayacağını tahmin bile edemezdim. Kelimenin tam anlamıyla bir şâheser. Bir sene önce kaybettikleri babalarının yazlığını satmak üzere orada buluşan üç kardeşin öyküsünü okurken aslında başrolünü babalarının oynadığı hâtıralarını da yoğun bir şekilde izliyoruz. Orta hâlli bir adamın şoförlük yaparak zar zor diktiği yazlığının doğuşunu seyrederken elbette her bir kardeşin mâzisinde yer eden yazlık anılarının nasıl tek tek gün yüzüne çıktığına da şâhitlik ediyoruz ve bu durum bizi de hatırlamaya dâvet ediyor. Tâdilatından tâmiratına, ağaç dikiminden unutulmaz sohbetlere birçok unsurda insan kendini görüyor ve çocukluğunu özlüyor. Aynı zamanda özlenen bir diğer şey, bir zamanlar hakîkaten güçlü olan fakat bir tabiat kanûnu olarak zayıflayan, bir noktada da kopan aile bağları. Bu açıdan kitabın geneline hâkim bir hüzünden de söz etmek lâzım. Yine de bun un bir mâtem havası taşımadığını söyleyeyim. Bri çok yerde gözyaşı yataklarım yerinden oynadı, yer yer süzülüverdiler. Babanın ölümü, ölümden önceki görüşmezlikler, buluşmazlıklar ama ebeveynlerin evlatlarını bekleyişleri... Kitabın sonunda en vefâsız olduğunu düşündüğüm küçük oğulun babasının hayâlindeki çardağı yapmayı teklif etmesi gözlerimin dolmasına sebep oldu. Âferin dedim. Sanki bunu bekleyen dâima benmişim gibi. Kurgunun çok iddiâlı bir yanı yok. Buna rağmen âile kavramına önem veren herkesin çok çok keyif alacağı bir anlatımı var. Sâde, akıcı ve fakat okur açısından muğlak bir son. Muğlak dediysem, "ev satılacak mı satılmayacak mı"ya endeksli bir merak. Fakat ben çok tatmin oldum sondan. Çünkü babaları olmasa bile bir araya gelmeleri gerektiğini yeniden keşfetmeleri ve bundan memnun olacaklarını anlamaları beni çok mutlu etti. Bu sâde kurguyu sevdiren en önemli etken muhakkak ki yumuşak çizimler ve sıcak-soğuk arasında geçiş yapıp duran renkler. Renklere yüklenen anlamlar beni kendine hayran bıraktı. Sarı tonu bir yerde birinin hâtırasını ren klendirirken mavi ton bir yerde hastanenin kendisi oluyor. Okunması gereken bir çizgi roman.

EvPaco Roca · Desen Yayınları · 2021101 okunma

·

113 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bektaş Bayramağası