Gönderi
Ayfer Tunç'tan;
Dünya Ağrısı, Kapak Kızı, Yeşil Peri Gecesi, Osman, Aziz Bey Hadisesi, Evvelaotel-Saklı, Kırmızı Azap, Suzan Defter, Âşıklar Delidir ya da Yazı Tura, Bir Deliler Evinin Yalan Yanlış Anlatılan Kısa Tarihi ve 11. kitap Kuru Kız.
Daha önce okuduğum 10 kitap arasından sadece bir deliler evinin... diye devam eden kitabını sevmemiştim belki de yanlış zamanda okudum bilmiyorum ( öğrenirsem söz dönüş yaparım )
Şimdi yazarın kitaplarını beğenerek okumuş olduğum için yeni kitabı Kuru Kız'ı elbette merak ediyordum. Sosyal medyada da çok karşıma çıkmaya başlayınca okumanın zamanı geldiğini düşündüm ve temin ettim. ( erken aldım yoksa bu gidişle kitapların sayfası bir tl yi bulacak, bazı kitaplarda bulmuş durumda zaten, sonra okuma oranı az diyorlar, gözün çıksın (o kendini biliyor, sen şey yapma ) kitap zaruri ihtiyaçtır aloooo. Neyse içeri girmeyeyim şimdi Silivri soğuktur.
Yazarın diğer kitaplarında ki derinliği göremedim. Noktalama işaretlerinden nokta olanını çok kullanmış sanki. Cümle bütünlüğünde uzaktı. Hikaye kitabı gibi bölünmüş oldum. Konu güzel ama kısa kitap olsada mevzu uzundu. Kuru kız denen kızın fakirliği ezikliği devam etti kitap boyunca. Komşuların hayatı ile biraz konu açıldı ama tamam anladık fakir ezik çaresiz eee sonra ne oldu demek geçti içimden.
Bence yazar ile yeni tanışacak olanlar ve yazarın az kitabını okumuş olanlar beğenecektir bu kitabı. Benim beklentim fazla yüksekti demekki. Hayaller paris gerçekler Ümraniye hesabı.
Tabi kuru kızın hakkını yememek lazım. Başına gelen bunca olumsuzluğa, meraklı ve iyi gibi görünüp iyi olmayan komşuları ile mücadelesi takdire şayandı.
Ve en sonunda yıkılmadan, usanmadan, pes etmeden hayalinin peşinden koşması güzeldi.
Kitaptan bazı alıntılar:
Dünya bir şaka olmalıdır ayrıca (11).
Korkunç bir zaman yaşanıyordu. İnsanlar ölüyordu, hastanelik oluyorlar, makineye bağlanıyorlar, işsiz kalıyorlar, parasızlık ve açlık çekiyorlar, öfkeleniyorlar, depresyona giriyorlardı. İnsanlık büyük bir kayıp yaşıyordu, can mal ve ruh kaybı (14).
Her şeye, özellikle yaşamaya küskündü (33).
Ama aşk için yıllarca beklemesi gerekti, çok uzun yıllarca (38)
Yaşanan her şey zamanla soluyordu. Öyle bir soluyordu ki belli belirsiz bir iz bırakıyordu arkasında. İnsan bu ize bakıyor ama yaşadığından emin olamıyordu (42).
İçine doğru ağlamayı çabuk öğrendi (45).
Herkes ne çok yalan söylüyordu (65).
Evlensen bir dert evlenmesen bir dert (73).
Aptal olmak üzücüydü ama aptal görünmek özgürlüktü (86).
Başkalarının yanında kendine hep dışarıdan bakardı (88).
Birtakım yetkili yetişkinlerin genç ruhları hadım etmek için var güçleriyle çalıştıkları yerlerdi okullar (98).
Ben bu saatten sonra evlenmem (114).
·
113 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.