Hayatın 40 sayfaya sığdırılmış, sığ görünen konuştukça açılan bir kitap. Bir çcuk kitabı olarak değerlendirilse de alt metnin hayatı erteleyenleri, sorgulayanları etkileyecek türde olduğunu söylemek mümkün. Bu yıl liseli gençlerle yürüttüğüm kitap okuma grubumda okundu ve üzerine çok şey konuşuldu. Ben de uzun zamandır yazmadığım incelemelerimle bu sayede yeniden dönüş yaptım. Bu incelemem kendi bakış açımı gençlerin yorumlarıyla sentezlediğim olabildiğince genişletilmiş bir hayat okuması olacak umarım yerini bulur :) Bir küçük balığın derinliğini bilemediğimiz ancak deniz ve okyanuslara ulaşma arzusu besleyecek kadar küçük olan dünyasından bilmediği ama meraktan da yerinde duramadığı bir yolculuğu ile başlar. Kara balık yolculuk niyetini açık ettiğinde karşımıza (sayfa 14 diyalogları) hayatın içinde de benzer prototipe sahip insanların olduğu sayfalardaki balıkların diyalogları çıkmakta. Arzu edilen herhangi bir şey karşısında manipülatif olanlar, aşırı korumacılar, fazla fedakarlar, değersizleştirenler, konfor düşkünleri... bu listenin en altlarında cesaretin hayalini kuranlar ama cesur olamayanların kısık sesleri olsa da listenin başındaki bu insanların karşı koyuşları nedeniyle konuşmazlar konuşsalar da içlerinde bir karşı koyuşla mücadele başlar ki bunu yalnızca onlar bilirler. Biz de işte burada yadığım tiplerin seslerini duyarız kitapta da cesaretlendirenleri duyamayız. Göl, gölet, dere ya da her neyse buradan koşulsuzca hazırlıksız ve belki düşüncesizce çıkılan bu yolculuk yol boyunca gelişigüzel anlatılmış olsa da hayatın sürprizlerini, getirdiklerinin kucak dolusu çiçekler olsa da dikenleriyle de baş etme çabasının cesaret gereği olduğunu vurgular. Baskıcı bir toplumun baskın karakterleri içinde olmaz denileni yapacak cesareti bulan ama henüz onu besleyecek vakti olmadan yola düşen kim varsa hayat önce onu bu yolculuk için uygun mu değil mi sorgulamadan/sorgulatmadan düze çıkartmayacaktır kesin. Tam burada sözü alan gençlerden biri ekledi: Gün sonunda kara balık öldü. Çünkü toplumdaki baskıcı tiplerden kaçtığında dönecek bir yeri olmadığını bildiği için oradakilerin gözünde zaten öldü( ölüm şekli-1) Gittiği yerde kendisine yabacılaştı, aidiyetini kaybetti (ölüm şekli- 2) Ve kimse onun pişman olup olmadığını, memnuniyetini, gittiği yerlerde nelerle karşılaştığını, neler öğrendiğini bilemedi. Ve kara balığı bilen, öğrenen ve en önemlisi onun cesaretine sahip olmayı dileyen herkes bir sonraki nesle onu anlattı, daha da yüceleştiren onu güçlü kılan hikayeler yazdı. Bugün bu sebeple kara balıklar kahraman oldu. Belki yola çıktığı anda başka bir balığa yem oldu ama bir başka balığa kara balık olma cesareti verdi. Ve kesinlikle kara balık yalnız bir kara balık değildi. Dahası belki kara renkli bir balık bile değildi. Ötekileştirilmişti ama itilen her şey kendisine daha güçlü çekilir. Küçük kara balık, bir ülkenin kaderinin orada yaşayan herkesin elinde olma gerçeğiydi Önemli bir gerçek

Küçük Kara BalıkSamed Behrengi · Genç Destek Yayınları · 201831,3bin okunma

··

143 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Melike