Ingrid Bergman'ı Baştan Çıkarmak Kitap ismi sebebiyle birçok kişi tarafından ön yargıyla karşılansa da sanıldığı gibi fantezi kitabı değildir. 40’lı yıllara damgasını vurmuş, birçok filmlerde baş aktris olan, ünlü Kazablanka filminin başkarakteri Ingrid Bergman’ın gerçek aşk hikâyesini anlatmaktadır. Bu kitap yazılmasaydı; çoğu kişi onun sadece yönetmen için kocasını terk ettiğini bilecekti. İşin iç yüzü öyle değildir. Ingrid, savaş yıllarının bitiminde askerlere motivasyon vermek adına Paris’e gelir. Burada ünlü savaş fotoğrafçısı Robert Capa’yla tanışır. Her ne kadar “Bana aşık olma Capa” dese de Ingrid bu aşkın peşinden kendini sürükleyecektir. Capa’nın kendinden emin duruşu, alay eden tavırları ve bir o kadar da Ingrid’i özel hissettiren davranışları onu daha da cezbetmektedir. Capa, bir kadının gizemini çözmek için bile isteye bağışlanan bir telefon numarasının yeterli olduğunu söyler. Şüphesiz Ingrid’le görüşmeye başlaması bu numarayla gerçekleşir. Ingrid Capa’yla birlikte kendini bulur. Sahnede canlandırmış olduğu ana karakterlerin duygusunu rol yapmadan kendi içinde hissetmeye başlar. Diğer bir deyimle aşk damarlarında akan bir kan haline gelir. Kocasının aslında ona değer vermediğini fark eder. Değer vermek ya da sevmek, maddiyatla boy ölçüşebilecek kavramlar değildir. Ingrid artık içerisinde bir korkuyla kocasının ve kızının yanına dönmek zorundadır. Capa’yı kaybetme korkusu... Ingrid, gururunu bir kenara bırakıp onunla birlikte gelmesi için ısrar eder. Capa hiçbir zaman bir kadının peşinden sürüklenmek gibi bir hataya düşmemiştir. Biz Capa’nın kelimeleriyle, aşkın o baştan çıkaran duygusunu yaşıyoruz. Baştan çıkarmak sadece tensel anlamda değil fikirlerle de oluyor. Hayatını biri uğruna değiştirmek, zorluklara katlanmak, topluluk önünde itilmek, mesleğinden ve en önemlisi kendinden vazgeçmek.. Bağımlılık yapan hiçbir şey iyi değildir. Ingrid bencil ve korkak bir karakterdir. İstekler konusunda bile bencildir. Capa, “Bir insanın isteği, kendisini muazzam hissettiren canlı kılan bir aşktan başka bir şey değildir.”der. Ingrid ise kırmızı bir çift ayakkabıyla mutluluğu ölçer. Capa’yı çok sevse de onunla evlenip eşini terk etme fikrine yanaşmaz. Çünkü böyle bir skandal mesleğini de elinden alacaktır. Gelin görün ki Capa için ailesinden vazgeçmeyen Ingrid, mesleğini daha üst düzeye taşıyabilecek yönetmeniyle birlikte olur ve onunla evlenir. Sonu dramatik bir şekilde biten bu hikâyede olan Capa’ya ve aşkına olur. Capa aslında en büyük savaşın fotoğrafını kendi hikâyesinde çekmiştir. Aşk bir savaştır. İnsanın kendi benliğiyle duygularının savaşı… Tecrübe edilmemiş hisler.. Bir şarkının anlam kazanmasını sağlayan, bir suyun akış hızını bile değiştirebilen türden bir şey aşk. Sabahları yastığın kenarında bir gülümsemenin varlığını duyumsamak; kokusunun esiri olmak, eşyalara sinen izini aramak; her dakika dokunma dürtüsü, bir gün sevilmeme korkusu, sözcüklerin anlam kazanması ve bir o kadar da acıtması, o yokken bile varmış gibi davranmak, var olmamasının ağırlığını taşımak; işkence gibi gelse de düşüncelerinde sürekli onun olması uçurum kenarında yürümenin zevk vermesi gibi uç noktalarda dolaşmak, sokaklarda onun silüetiyle dolaşmak, mekânların yitik olması, ona ait olan ne varsa yanındaymış gibi dokunmak, mutlu olmasını istemek, onun için dünyayı baştan yaratacak gücü kendinde bulmak, bir kalbe ait hissetmek ve en önemlisi gurur duymak. Başarmanın gururunu birlikte yaşamak, yaşama nedenini oluşturan bütün bu duyguların bütünü aşk...
